بیا که جای تـو را در سرای دل کردم
پـیام عـشق تـو را هـم نـوای دل کردم
سرود عشق زاعماق جان شود بیرون
عجب مـدار که آن را غـنای دل کردم

683-shafie ayar

ارسالی : سلیمان کبیر نوری

محمد عالم افتخار

                             (پیوست به گذشته ـ تیکه 2)

یاد ایام نوجوانی و جوانی برای همه گان شیرین است ولو که در زمانش قدر دانسته نمیشده یا به راستی چندان تعریفی نداشته است...

در مکتب متوسطه معلمانی داشتیم اکثراً لایق و مهربان. در زمره؛ یکی معلم ادبیات فارسی و اجتماعیات جاودانیاد محمد نصیر بدخشی بود؛ او برای ما بیشتر و بهتر از مندرجات کتاب های مکتب که انصافاً هم خوب و دانایی افزا بودند؛ می آموخت. درین سلسله همیشه از مطالعات آفاقی و بیرون درسی ما و برداشت هایی که از آنها کرده ایم جویا می شد. روزی شاگردی گفت:

اخیرآ مجموعه ی نفیسی از اشعار دوشاعر معاصر کشور جناب استاد محمد اسحاق ثنا و محترم قیوم بشیرهروی بدستم رسید ، که جناب استاد ثنا لطف نموده برایم فرستادند.
این مجموعه که زمزمه های دل نام دارد اخیرآ در مؤسسه ی نشراتی گلبرگ در شهر ملبورن کشور آسترالیا اقبال چاپ یافته است.