محمد عالم افتخار

دوستان گرانقدر و صاحب نظر جناب پروفیسور دکتور سید احمد جهش؛

پرچمدار رسانه درخشان انترنیتی "آریایی" جناب عزیز جرئت؛

شخصیت پردرد و پر تلاش برای وطن و هموطنان جناب سلیمان کبیر نوری

و برادران و خواهران عزیز و قدرشناس دیگرم که هنوز به نشر نام های شریف شان مخیر نیستم؛

به دنبال نشر مقاله این کمترین با فرنام "یا آگاهی و دانایی و تشکیلات؛ یا غلامی و مرگ برده وار!" که به بهانه سیاست ورزی های (معین) رولا غنی به اصطلاح "بانوی اول حکومت وحدت ملی" نگارش و انتشار یافته بود و به دوام آن؛ بنده بنا داشتم که یک سلسله مباحث سنگین معرفتی و فلسفی و تاریخی عام را آغاز نمایم؛ تذکرات و سفارش های ارزشمند و رهنمودی و الهامبخش را به میان کشیده و لطف نمودند که مرا به اندیشه فراختر و تجدید نظر همه جانبه درین پروسه وادار نموده و استقامت بخشید:

آینده پژوهی

انقلاب صنعتی چهارم اصطلاحی است که این روزها از سوی اندیشمندان به شکلی جدی مورد استفاده قرار میگیرد .دنیای امروز در آستانه یک انقلاب جدید در حوزه فناوری قرار گرفته است؛ انقلابی که شیوه زندگی، کار کردن و نحوه ارتباط ما با یکدیگر را اساسا تغییر خواهد داد. این تغییر به لحاظ مقیاس، گستردگی و پیچیدگی اش به هیچ یک از اتفاقاتی که بشر تا امروز شاهد آن بوده، شباهت ندارد. هنوز هیچ کس نمی داند این انقلاب جدید چگونه در حال ظهور است اما یک مسئله مسلم است: واکنش به آن باید واکنشی یکپارچه و جامع باشد که تمام گروه های ذینفع در جامعه جهانی را از بخش های خصوصی و دولتی گرفته تا جوامع مدنی و گروه های دانشگاهی در بر بگیرد.

باز کرکس ها به پرواز آمدند در آسمان
بر سر نعش ضعیف این وطن دارند فغان
بوی ګند طعمه دزدی و غارت در مشام
خورده اند از جان مردم سالها این ناکسان

House of Trump House of Putin