نوبهار آمد و نوروز دل افروز گذشت

جشن تاریخی و فرهنگی پیروزگذشت

بلبلان در همه جا شور و نوا سردادند

حال پرنغمۀ فرداست که امروزگذشت

******

تا هـلال مـۀ نـو بـار دیگـر بـاز آید

زهـره در محـل پـرویـن بپرواز آید

بزم شادی و طرب تا که مهیّا گردد

دل به دیدار شبی با می و با سازآید

********

روزه از دور نگه بر عید قـربان دارد

در خیال اش هـوس بـرّۀ بــریـان دارد

روزوشب را بشمارید که جانان دل را

شبی در خـانـۀ پـرعـاطـفه مهمان دارد

*******

با هـمدم دل بـه سـایـۀ بید خـوش است

در جشن مهرگان و درعید خوش است

در بـاغ تموز که میوه هـا شیرین است

با سازوسرود و چنگ نبید خوش است

*******

کوکب بخت بـرآمد که سفر در پیش است

دل پرشورِصبورازغم هجران ریش است

صبـر تلخی که دهـد مـیـوۀ شیرین وصال

لـذت آن زهــر شـهـد گــوارا بـیـش اسـت

*******

لحظه یی عشق وخوشی باهمه دنیا ارزد

یک نفس با می و معشـوق به عقبا ارزد

از زر وقـت اگـر حـلـقـۀ زرّیـن سـازیـد

ارزش کلک بـه صــد عـقــد ثـریّـا ارزد

*******

عـشـق در اوج تمـدن شکـوفـان گردد

ارزش خـفـتـۀ تـاریــخ نـمــایـان گردد

دل فرهنگ لبالب شود از مهر و خرد

دشمن شرق بسی خواروپریشان گردد

*******

تا که مـا هم‏نظر و هـمدل و هم‏پیمانیم

ارزش مهرووفا عشق وصفا می‏دانیم

گنج فـرهنگی و تاریـخ و تمدن داریم

همه را ازدل و از دیدۀ هم می‏خوانیم

رسول پویان

18/4/2022