افغان موج   

زرخرید

جَرِی وجَوَک

جنونِ جـــهلِ  مجهولِ  جفنگیم

به پایِ هرچه لنگی نیشِ سنگیم

بلایِ    جانِِ  میـــــلادِ    تفکر

جَرِی  و جَوَکِ  جنگِ تفنگیم

بویِ جهلِ

زدستِ بویِ جهلِ  خودبه  جانم

دماغم    را     بلایِ   جاودانم

شده  جارِ  سرِ   چارسویِ دلها

که من  بازیچۀِ  دستِ  جهانم

نمادِ

میانِ شعله خودرا می   گداز م

شرارت را     نمادِ  سرفراز م

زبس باجهل ونخوت خوگرفتم

زهرچه غیرِ نفرت بی نیاز م

روحِ ناجوانی

بگوتاکی  چنین  کوته  نظر دل

به کنجِ    ناجوانی   مستقر دل

مشو با کرگسان همدستِ پرواز

بکن وا باعقابان بال و پر دل

زرخریدِ

مکن با اشکِ  حسرت دیده  تر  دل

فـــــراتر  از   نگاهِ   خود  بپَر  دل

نمی خــــواهم  تو را مثلِ  حریفان

غلامِ     زرخریدِ    کور   وکر دل

رنگِ   استقلالِ

بنایِ    ذِلَّتی   تأسیس  کــردیم

خجالت راسراپا خیس کردیم

سخن ازرنگِ استقلالِ  دل شد

دهانِ دیده راسرویس  کردیم

تزریقِ ریا

نگر بالا و پستِ  لحظه ها  را

تماشا فــــرد  فـــردِ   آشنا  را

به بین دررگِ اندیشه هاشان

بلایِ    خونِ    تزریقِ  ریارا

بویِ  وحشت

ز صبحِ  سربلندی  عــار کردم

به گردن  بردگی  را بار کردم

زبس ازرنگِ وحشت بوگرفتم

تو را از  آدمی  بیــزار کردم

تُبره وآخُر

بود از هر کجایی  پُر  دلِ  من

شده  همسنگرِ سُر سُر دلِ  من

بگیرد امتیازازصلح وجنگش

خورد از تُبره  وآخُر دلِ  من

هیولا

هیولاسان  به پا کــــردی  هیاهو

گرفتی   پایِ   دلها را  زهرسو

چه بد  دیدی   ز بارانِ   محبت

که ازخون وطن جاری کنی جو

شرنگی بجای شهد

شرنگی را  خیال  شهد  کردیم

بجای حق  بباطل  عهد  کردیم

بپای  خود  بسوی  دار  رفتیم

عجب مردانه جد وجهد کردیم

نورالله وثوق

31/3/1389

http://norollahwosuq.blogfa.com/