رسول پویان
به هـم تنیده مگر شـادی و عـزا باشد
که خون ز کینه و لبخند از صفا باشد
زسـینه دور نما اژدهـای سـرکـش را
که دل مکان صـفـا نـه خُـم بـلا بـاشد
پوهندوی شیما غفوری 10.03.14
آقای روشنیالی در مقالۀ که تحت عنوان «چند نکته در مورد (کمپاین تفکر، تحریر و عمل)» که در ویبسایت وزین آسمایی به نشر رسیده است، چنین مینویسند:
«در سايت وزين آسمایی مطلبی زير عنوان “ کمپاين تفکر، تحرير و عمل” را مطالعه کردم. اين يک ابتکار خوب و قابل پشتیبانی می باشد و من از آن پشتبانی ميکنم. اما در ارتباط با اين کمپاين می خواهم نظريات خويش را نيز ارايه کنم.
اول ـ در اولين جمله ی“ کمپاين تفکر، تحرير و عمل” گفته ميشود: “ مشکلات زنده گی زنان افغانستان یکی از معضلات بنیادی جامعه ی ما را تشکیل میدهد” این يک واقعيت انکار ناپذير است. اما واقعيت درجه اول نيست. واقعيت تعين کننده هم نيست. مشکل اصلي زنان در افغانستان اينست که آنها تا هنوز مقام انسانی خويش را به دست نیاورده اند. زماني که در يک جامعه زن مقام انساني و حقوق انسانی نداشته باشد، مشکلات زنده گی اش چه گونه حل خواهد شد؟»
ف. بری
باز مزدوران طالــــب بدعنـان این غـــــلامان وحشیی دور زمان
جاهلانی بستــه با تیغ و سنــان از تمــــدن دور به انسان بد گمان
همچوموم در پنجهء اهریمنان
جوی خون جاری نمودند درکنر قتل عام کردنــــد بهـــرسیم و زر
دیــــن فروشان طماع و فتنه گر ننگ انســـــان اند توهیــــــن بشر
از وفــــا و آدمیـــت بی نشان
میکنند با نام دین صـد فتنه ساز قتل وغارت فرض دانند چون نماز
بهر تفتین وفریـب با رمز وراز صحنه ساز حیلـــه و ســوز وگداز
ارسال شده: توسط شیما غفوری
این مضمون را خانمی برای کمپاین "تفکر، تحریر وعمل" ارسال نموده است. وقتی این پیام را مطالعه کردم، از نشاط اشک در چشمانم حلقه زد. در دلم گفتم که این چه سعادتی است که به این وسیله نسل های امروزی با گوشۀ از زندگی فامیلی خانواده های تعلیم یافتۀ دو نسل قبل آگاهی پیدا نمایند. با خواندن این پیغام زندگی مادر و پدر خودم در نظرم مجسم گردید. این پیغام درس یک زندگی است. شعار نیست ولی رهنمون کننده است. پیغام یک مادر وطن است. مادروطن که ما اغلباً از جانب وی در اشعارخویش بصورت مجرد پیام های خود را بازتاب میدهیم و به خواننده و شنونده میرسانیم. ولی در این نوشته نصایحی را از زبان یک مادر هشتادو سه ساله میخوانیم، که در هر جمله اش تجارب یک عمر طولانی و پر ثمر متبلور است
در میان هموطنان ما در قشر ذکور خوشبختانه یک تعداد مردان مسن هنوزهم در مطبوعات فعال هستند، که ما از نعمت دانش و تجارب شان مستفید میگردیم، ولی در بین خانمها به ندرت چنین اتفاقی می افتد که کسی در سنین پیشرفته مضمونی را به نشر برساند. لهذا خواستم تا آنرا با خوانندۀ صفحۀ شما شریک بسازم. این هم شما و این هم نامۀ این مادر افغان:
رسول پویان
رسـید مژده که جـوش بهار می آید
گل از دریچۀ خلوت به بـار می آید
شکوفه هم نفس باد صبح خواهد شد
به دشت و دامن دل مهر یار می آید
بگوش دخت رزان گوشوارمروارید
پر از شـراب و عسـل آبـدار می آید