عشق را نازم که بر ما تحفه ها می آورد

اعتماد و اعتقاد، باور به ما می آورد

قلب پاک و روحِ آزاد و وفا و باهمی

بس فداکاری، گذشت بی ریا می آورد

زندگی از ترس عالَم، با فریب و مکر وحیل

رشته و پیوند کاذ ب درز ها می آورد

دَرز در بنیاد هستی قابل پرداس نیست

کینه وجور و جفا بی انتها  می آورد

یا به خوبی زیستن یا رشته را از هم  گُسِل

زندگی بی عشق و الفت درد ها می آورد

با خودت صادق بزی، این اصل رسم زندگی

بهر تو و جفت تو، راستی صفا می آورد

پند نیست، آموخت "شیما" از فصول روزگار

درس والا همت والا  به جا می آورد

شیما غفوری

ماربورگ-جرمنی ۲۷.۳.۰۱۳