از پوهندوی شیما غفوری

هوطنان عزیز،

 از مصیبتی که دامنگیر زنان افغانستان است همه ما به خوبی اطلاع داریم. هر روز از برکت امکانات جدید خبر رسانی از خشونت های رنگارنگ و بیمانند در مقابل زنان افغانستان به حیرت می افتیم و رنج میبریم.

به نظر من  بی عدالتی و خشونت در قبال زنان پدیدۀ است که در اثر تراکم بی تفا وتی های اجتماعی، بیسوادی مضمن و عا م ، رشد نا موزون شهر ها و دهات، خشونت های سیاسی، عد م درک درست از ابعاد ومفهوم دموکراسی،  تنگ نظری و برداشت کلیشه ای از دین، مریضی های روانی، فقروتنگد ستی، جنگ، بی امنیتی، ،ترس ازبی ثباتی  اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و  آیندۀ مبهم و نامعلوم، که هریک عمر طولانی دارند، در کشور ما جان گرفته و خط سیر صعودی را میپیما ید. د ر تعمیل خشونت بالای زنان تنها مرد ها مقصر نبوده، بلکه زنان هم سهم برجسته ایرا ایفا مینمایند. از اینرو باسواد سازی، تعلیم و روشنگری زنان و مردان میتواند، کمک بزرگی در راۀ کاهش خشونت و ایجاد عدالت اجتماعی بین افغانان باشد.

خوانندۀ که این سطور را مطالعه مینماید، شخصی است که از لحاظ تعلیم وتحصیل در صدر جامعۀ ما قرار دارد. مرا باور بر این است که هر فرد تحصیل کرده ای کشور در ساحه

جنگهای کنونی که در سرحدات میهن با همه ی بی رحمی ها در حال در گسترش است و جامعه ی جهانی و دولت افغانستان گوش خود را کر انداخته اند و کرزی بخاطر تحقق اهداف شوم و بقای خود احساس ملت مظلوم و بی دفاع  افغانستان را به کمک رسانه ها  و تحلیلگران نادان و بی خبر بر انگیخته و مردم ما  را در رنج و عذاب بیشترگرفتار می نمایند.

در ارتیاط نظر محترم انجنیر فضل احمد افغان را دانستنی شدم اقای افغان در کتاب (افغانستان از ثریا به قهقرا) خود به تفصیل در رابطه به خط دیورند نگاشته و مقالات را در صفحات انترنیت به چاپ رسانیده است که با هم در میان میگذاریم.

سوال:

محترم انجینیر فضل احمد افغان:خط دیورند چیست ؟

نوشته الهه افتخار

دوام (روشنفکری دینی است و یا دینی وغیردینی ندارد!)

البته در مقاله قبلی که این هم پیوست آن است در مورد نقد روشنفکری از مذهب و دین  بحث نمودم و حالا ؛ در باره این سوال که برای چی بشر در جریان  بالغ شدن مرتجع و پسگرا و تاریک فکر می شوند و چگونه مفکوره ها باعث تاثیرگذاری و تاثیرپذیری در انسان ها ، نسل ها و حتی تاریخ ها میشود و؛ همچنان روشنفکر کیست ؟ بحث خواهم کرد ؛ اما در اول میپردازم به نسبیت اخلاقیات  و همینطور؛ به چند نکته از سفرم به هندوستان.

من چند ماه قبل با دوست های عزیزمان به دیدار پدرجانم و برای مشکلات صحی دوستان به دهلی رفته بودم ، شهر رویایی و اسطوره ای که پر از مذاهب ، خدایان  متعدد و فرهنگ های عجیب کهن  و همینطور با نفوس زیاد میباشد .

 برای من از هر چیز کرده بیشتر در این سفر دیدار پدرجانم  آرمان بود، و هئ که لحظه ها می شماریدم . بالاخره همین که آنجا رسیدم و با دیدار پدرجانم چشم هایم روشن شد بازهم  تمام حواس و شور و هیجانم متوجه ایشان بود . بعد از رفع خستگی ها، یک و دو روز بعد با این عزیزان همراهم ، همینطور یگان جا ها میرفتم. البته پدرجانم میگفت:

در اینجا هر چیزی جالب و عجیب حتما بی علت نیست؛ این مردم هر آنچه را که مقدس میدانند و احترام دارند یک فلسفه و حکمتی  وهمین طور دلایل زیادی  دارند. اینجا شما با دنیا معرفت پیدا میکنید و آگاه میشوید پس از هر چیز و هرجای که میتوانید دیدار کنید.

بسم الله الرحمن الرحیم

در بارۀ مداخلات و تجاوز پاکستان در حریم کشور محبوب ما – افغانستان

سیاست های نفوذی و مداخلات کشورهای همسایه، بخصوص پا کستان و ایران یکی از عوامل اساسی نه تنها آغاز، بلکه تداوم بحران فاجعه بار قریب چهار دهۀ کشور ماست.  این مداخلات در شرایط موجودیت نیروهای ناتو و ائتلاف بین المللی ضد تروریزم در کشور ما نه تنها کاهش نیافته است، بلکه به تجاوز آشکار پاکستان در حریم مقدس کشور ما و ایجاد تأسیسات نظامی آن در ولسوالی گوشته ولایت ننگرهار و ولایت کنرها منتج گردیده است.

سرو صدا پیرامون این تأسیسات زمانی بالا گرفت که نظامیان پاکستانی به ایجاد یک دروازه بعنوان دروازۀ سرحدی در این محل پرداختند. برخورد میان نیروهای سرحدی افغان و پاکستان در این محل که به واژ گونی دروازۀ ساخته شده از جانب پاکستان و شهادت یکی از فرزندان دلیر افغان- محمد قاسم شهید- در این محل منتج گردید و انعکاس آن در رسانه ها باعث شد، تا دفتر ریاست جمهوری افغانستان در این زمینه توضیحی داشته باشد.