سید موسی عثمان هستی                                                        ۱۶ جون ۲۰۱۳

 دو رُخ یک سِکه

چو نرفته در جنگل ، نشناختی شیر و شغال

نسل آنها را نه کن جان پدر تو بال ، بال

گر ندانی راز تاریخ  را  ای مرد بی  خبر

بنشین در گوشۀ خود، هیچ نکو قال و مقال

شاعر بی وزن و بی ترازو

نامۀ عبداللطیف پدرام، رهبر کنگره ملی افغانستان را که به فهیم، دنباله رو کرزی، شاه شجاع امریکایی،  بسیار با احتیاط و بزدلانه نوشته بود، خواندم که قابل نقد می باشد.

من بار اول پدرام را که بچگک مقبول و چهرۀ معصومانه داشت، در خانۀ طاهربدخشی دیدم که در خدمت آن خانواده بود و از مهمان های طاهر بدخشی پذیرایی می کرد.

محمد عالم افتخار  

        * دومین بنای مسلمانی ی قرآنی؛ انفاق است!

     (بخش 2) سیمای تاریخی و تکامل معاشی و عقلی مخاطبان قرآن                                         

مَثَل عمیق و گویایی داریم که:

«...ملایی نیست که پرپر بخوانی؛ خرکاری هم دریای علم است!»

مصایب و گمراهی هایی که قرون متمادی به اصطلاح "جهان اسلام" را در خود غوطه ور نموده و به موازات تحولات تمدنی ی بشریت؛ به طور روز افزون حدت و شدت می یابد؛ به لحاظ ایدئولوژیک و نظریاتی؛ ماحصل مستقیم همان «مُلایی ی پرپر خوانی» است.

مخصوصاً مردمان هردم شهید و بیگناه و بیدفاع کابل و ولایات افغانستان؛ طی چند هفته اخیر ابعاد جدید و جدید تر این توحش و بربریت ناشی از «پرپر خوانی» اسلام و مسلمانی را با گوشت و پوست و استخوان و اعماق روح و روان خود بیش از پیش احساس و درک و دریافت نمودند.

جنایت کبیر ضد انسانی «جهادی» های جنت روِ! طالبان و آی.ایس.آی و جمهوریه اسلامیه پاکستان؛ در مزدحم ترین منطقهء مکروریان سوم؛ نمونه واپسین ولی نه آخرین بود.

اینکه در سازماندهی و راه اندازی ی این سلسله توحش و بربریت؛ از تسهیلات علمی و تکنولوژیک عصر حاضر به دقیق ترین وجوه کار گرفته میشود؛ چیزی در مفهوم حزن انگیز «پرپر خوانی» اسلام و مسلمانی؛ به طور اعم در 14 قرن؛ و به طور اخص در دوران «بازی شیطانی» از قرن 19 بدینسو در شرق میانه؛ و نزدیک به چهل سال اخیر در افغانستان؛ تفاوتی نمی آورد.

بنده؛ بنا ندارم وارد مباحث سیاسی، استخباراتی، مسایل «ستون پنجم» و کان و کیف بازی های ارگ نشینان، مافیا ها وغیره شوم. رضامندانه اذعان میدارم که این ماموریت را خیلی از دست اندرکاران قلم و مطبوعات و رسانه...که به سرطان «پرپر خوانی» اسلام و مسلمانی؛ مصاب نیستند و مستقیماً اجیر آی.ایس.آی و شبکه های ابلیسی ی فراتر نمی باشند؛ بسیار عالی و به طور روز افزون هم عالیتر؛ انجام میدهند!

دغدغه بنده؛ کشف و تشخیص و برملا سازی واقعیت، حدود، ابعاد و مضافات مرض مدهش سرطان «پرپر خوانی» اسلام و مسلمانی است!

به دنبال قشنگ ترین واژه ها و کلمات میگردماما هیچ کلمه و واژه ای نمیتواند عظمت حضور تو را در زندگی من وصف کندفقط میگویم ” دوستت دارم پدر ” روزت مبارک

من در سال 2006 در ولایت سمنگان افغانستان به دیدار اقارب رفته بودم. ازآن سفر خاطرات شرین چو اسطوره پر از مهر بر سر دارم.

در سمنگان روزی به خانه اقارب خود در شهر ایبک ناگهانی رفتم. موقع صرف نان شب بود مرا به دسترخوان دعوت کردند همراه آنها مصروف غذا خوردن بودیم پدر فامیل از بیرون آمد بعد از خوش امد گویی ما او را به صرف غذا دعوت کردیم. پدر بعد از مکث گفت: (من سیر هستم دل من به هیچ چیز نمی شودچقدر خوب، امشب در خانه ما مهمان آمده کاش وقت میدانستم و ترتیبات خوب برای مهمان ما می گرفتیم.) پدر فامیل در ختم سخنانش گفت :(امشب برایم در بیرون خانه جای اندازید که در هوای آزاد خواب شوم) من همرا با دیگراطفال خانه به فکر آرام غذآ روی دسترخوان را نوش جان کردیم. در حویلی که آنها زندگی میکردند، دو اطاق خواب داشت که به یکی آن صندلی مانده بودند همه در اطراف صندلی نشته بودیم. مایان اطفال شب را با خوشی دف ودایره، چستان گویی و فال کتاب خواجه حافظ گذشتاندیم. صبح وقت نظر به ضرورت بیرون شدم. دیدم پدر فامیل درهوای سرد بیرون روی چپرکت فلزی خواب است با بیرون شدن من از جا برخواسته وبرایم گفت (شب خنک نخوردین؟من خوش دارم در هوای آزاد بیرون خواب شوم ) پدر فامیل با وجود آنکه از صورتش افسردگی ناشی از سردی هوا و همچنان نخوردن غذا شب بخاطر آنکه ممکن بر ما کم نشود نمایان بود ،نهایت خوش به نظر میرسید. درآن وقت تعجب نموده بودم که چرا کاکایم در سرما زمستان هوای سرد را خوش دارد ؟حالا پی بردم که در داخل خانه جای برای خواب برایش نبود بخاطر خوشی دختران خود در هوای سرد بیرون شب را گذشتانده است.

به سلسلۀ اعتراضات هموطنان دربرای پشتیبانی از"قانون منع خشونت علیه زنان" اینک متن بیانیۀ پوهندوی شیما غفوری در تظاهرات هشتم جون در شهر فرانکفورت خدمت خوانندگلن محترم تقدیم میدارم.

خواهران و برادران عزیز

  چهار سال قبل  یک فرمان تقنینی برای منع خشونت علیه زنان که شامل چهار فصل و ۴۴ ماده بود ،

 توسط رئیس جمهور کرزی امضا گردید. این فرمان براساس قانون اساسی جمهوراسلامی افغانستان

و قانون مدنی  سال 1355 تدوین وترتیب گردیده است.

بعد از چهار سال تطبیق امتحانی و نتایج مثبت آن، این قانون  به تاریخ 28 ثورامسال جهت تصویب نهایی به ولسی جرگه مطرح گردید. ولی از جانب یک تعداد از اعضای ولسی جرگه به بهانۀ  اینکه این قانون با اساسات دین مبین اسلام در ضدیت است، رد گردیده  و به تعلیق انداحته شد.