چه میشد
جه میشد گر همه یکرنگ بودند
بدون کینه ضد جنگ بودند
نمیشد گر خدا میساخت خلقی
که با هم ریتم یک آهنگ بودند

بت پرست

نمـی گوئیم چه  بودیم  و چه هستیم
فقط با فکر و ذکــــر خویش مستیم
به رنگ و روی و باور از حسادت
مسلمانیم ... ولی  بت می  پرستیم

محمد عالم افتخار

قبل از همه؛ فرارسیدن عید سعید فطر را به تمام هموطنان مؤمنِ صدیق و بی ریای درون و بیرون کشور و همه مسلمانان صاحب اعتقادات پاک و اهل صلح و صفا در جهان تبریک و تهنیت میگویم.

روزه ماه رمضان یکی از بزرگترین عبادات اسلامی است. قرآن مجید با صراحت کامل مسلمانان را مأمور به اجرای این فریضه گردانیده است:

۱- سوره بقره آیات ۱۸۳تا ۱۸۵:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿183﴾ أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿184﴾ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿185﴾

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد روزه بر شما نوشته(مقرّر) شده است، همان گونه كه بر كسانى كه پيش از شما[بودند] مقرّر شده بود، برای آنكه پرهيزگارى كنيد.(183)

 [روزه در] روزهاى معدودى[است ولى] هر كس از شما بيمار يا در سفر باشد[به همان شماره] تعدادى از روز هاى ديگر [را روزه بدارد] و بر كسانى كه [روزه] طاقت ‏فرساست كفّاره‏اى است كه خوراك دادن به بينوايى است و هر كس به ميل خود بيشتر خیرات كند برایش اولی تر است و [لیکن] اگر بدانيد [خودِ] روزه گرفتن براى شما بهترین کار است.(184)

ماه رمضان[همان ماه] است كه در آن قرآن نازل شده است[كتابى] كه مردم را راهبر و[متضمّن] دلايل آشكار هدايت و[ميزان] تشخيص حقّ از باطل است، پس هر كس از شما اين ماه را دریابد بايد آن را روزه بدارد و كسى كه بيمار يا در سفر است[بايد به شماره آن] تعدادى از روزهاى ديگر[را روزه بدارد] الله براى شما آسانى مى‏خواهد و براى شما دشوارى نمى‏خواهد تا شماره [مقرّر] را تكميل كنيد و الله را به پاس آن كه رهنموني تان كرده است به بزرگى بستاييد و شكر گزارى كنيد.(185)

تتبع ونگارش :
الحاج امین الدین «  سعـیـدی-  سعید افغانی»
مدیر مرکز مطالعات ستراتــیــژیکی افغان
ومسؤل مرکزفرهنگی دحق لاره- جرمنی

تبريك و تهنيت گفتن  یکی از برجسته ترين آداب  در دین مقدس اسلام  بشمار میرود.یکی از سنن پیامبر صلی الله علیه وسلم  در استقبال  از عیدین  ( عید فطر وعید اضحی)  همین است که باید  مسلمانان با یک دیگر در حین احوالپرسی ، مکاتبه ویا تیلفونی  تهنیت و تبریک عیدین را بوجه احسن انجام دهند.محدثین مینویسند که : صحابه کرام در حین تبریکی روزه عید به همدیگر می گفتند: «   تُقُبِّل الله منا ومنک  » . (خداوند عبادات ما و شما را قبول کند).
در حدیث از جبیر بن نفیر رضی الله عنه روایت است که: اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم هنگامی که در  روز عید همدیگر را ملاقات می‎کردند به یکدیگر می‎گفتند: « تَقَبَّلَ اللهُ مِنَّا وَ مِنْک» (خداوند از ما و شما قبول بگرداند) (حدیث حسن-   فتح الباری شرح حدیث 952 صحیح بخاری).

طوریگه یاد آور شدیمتبریک وتهنیت گفتن عید یکی از آداب بشری است . بنآ بر مسلمانان است ،  فرق نمیکند ، کسانیکه بر گرفتن روزه استطاعت  یافتند وکسانیکه بنابر معاذیری ، نتوانستد روزه ماه مبارک  را بجاء آورند ،  تا آداب تبریکی عید را مراعات نمایند .

پوهندوی شیما«غفوری»

03.08.2013

تقریباً دو ماه قبل با خانم جوانی از طریق فیس بوک آشنا  شدم که با اخلاص و اطمینان معقول ذهنی درکمپاین طرفداری از قانون ضد خشونت بر علیۀ زنان مینوشت و تبصره مینمود.

این خانم خاتول مهمند نام دارد، که تازه کتابی را به نام«رنگها» به نشر رسانیده است. مرا بخت یاری کرد و کتابش را مطالعه نمودم. من نقد نویس نیستم و صلاحیت آنرا ندارم که کتاب وی را با آثار سایر نویسند گان  داستان های کوتاه به زبان دری مقایسه نمایم. ولی نظر به تجربۀ کاری ام امیدوارم بتوانم بدون جانبداری قضاوت نمایم و برداشت های خویش را با زبان قلم انتقال بدهم. از اینرو خواستم تا این کتاب را که در دلم چنگ زده است، برای دوستان معرفی نموده وارزیابی های شخصی ام را با ایشان شریک نمایم.

این کتاب با قطع و صحافت زیبا در ماه جون ۲۰۱۳ از چاپ برآمده است، که شامل ده داستان کوتاه، افزون به یادآوری مؤلف میباشد.

«رنگها» نام با مسمای است، که بانو مهمند عنوان کتابش را به آن رقم زده و با متن کتاب سازگاری کامل دارد، منظور، رنگها، تفاوتها و تعلقات انسانها اند، که در بعضی جاها و حالات و در نزد برخی از اشخاص مهمترین مسئله میباشند، ولی با انهم همین رنگها در داستانهای وی در مقابل انسانیت عاجز می آیند و بی مفهوم میگردند. این موضوع در «سفر رنگها» و «بریویک را دوست دارم» بیشتر نمایان میگردد. جالب این است که این داستانها  تنها در چوکات قوم های افغانستان نه، بلکه در سطح ملل جهان واقع میشوند، که خیلی طبیعی و واقعبینانه نطفه گرفته ورشد مینمایند. رویارویی انسانهای ملل مختلف و مزج عاطفه های آنها و پیروزی اصل انسانیت بر رنگها در قالب داستان کوتاه در این کتاب به زبان دری برای من کاری است جدید، و یا شاید هم تقصیر خودم باشد، که تا حال چنین کتابی موجود در زبانم را تاحال نخوانده ام.