رسول پویان
دانه های نوردر کویر بی پایان شبناپدید می شوندو از گرمایش مهردم بدم می کاهد.گرگان وحشیاز هر سوبجان گوسفندانکمین کرده اند.نه چوپانی استو نه هم رمه داری؛سگان دیوانه راباز کردندو گردن سنگها رابستند.
آه !! ای هلال عید،قدمت مبارک باد.
شاید !؟ کسی در میان کودکان نقل و شیرینی پخش کند؛ برروی خون و خاکستر جنگ شکوفه های سپید بپاشاند؛ دلهای مردم مأیوس و نگران را با نور امید شاد گرداند.
نه نه !! هنوز از آنسوی مرزها واسکتداران انتحاری می آیند و بمهای کنارجاده خون می طلبند.ارگنشینان غرق در فساد، با ریا و تزویر از آدمکشان حرفهای با چنگ و دندان حمایت دارند و دستان خونین طالبان را با ریال، کلدار و دالرهای باد آورده پاک می کنند. مردم ما سالهاست که در لابلای فشار دودهای غلیظ رقابتهای نفتی قدرتهای جهانی و وابستگان رنگارنگ منطقوی شان خفه شده اند.
سید موسی عثمان هستی ۲۱ جولای ۲۰۱۴
مسوول مهاجرین افغان درسی سال گذشته
نامۀ سرگشاده به دو کاندید بُرد بُرد، نه نمایندۀ مردم
ارزش یک خرس بالاتراز ارزش تمام مهاجران افغانستان درخارج است
شعرک طنزی
هستی خــبــردادن وظیفۀ تــوست مـکـرر
به پشم تو که کسی شنید یا نشنید این خبر
تو آب درد و غم چکاندی به گــوش کـــر
نه در طلب چوکی هستی، نه در فـکــر زر
این خـواهش نیست از مـاده، هست از نــر
که در عوض جان خـر ، نـزند در پالان خر
شاعربی وزن وبی ترازو
د روژې مبارکه میاشت چې د طاعتونو اوعبادتونو ځانګړې میاشت ده، پای ته ورسیده او د کوچني اختر مبارکه میاشت راغله. د وطن د ترقۍ ملی ګوند د نړۍ ټولو مسلمانانو، د افغانستان نجیبو خلکو او همدا راز د ګوند ټولو غړو ته د کوچنی اختر مبارکی وړاندې کوی، لوی خدای (ج) دې د ټولو مسلمانانو روژې، طاعتونه او عبادتونه قبول او د اختر په نیکمرغو ورځو کې امن، روغتیا او خوشحالی ور په برخه کړی.
سږ کال د نړۍ مسلمانان کوچنۍ اختر په داسې شرایطوکې نمانځی چې د ځمکې د کرې په ګوټ ګوټ او په تیره بیا په فلسطین، افغانستان، عراق، سوریه ، مصر او نورو اسلامی هیوادونو کې د جګړو او ناآرامۍ څپې خپرې دی. زموږ په ګران هیواد افغانستان کې لاتراوسه د جوزا د میاشتې د انتخاباتو آخري پایلې نه دی څرګندې او ولسونه له تشویش او د هیواد پر راتلونکو له بې باورۍ سره مخامخ دی. د هیواد په مرکز او ولایتونو کې د جګړې، ترور، مرګ او ژوبلو لمنه ورځ تر بلې پراخیږی.
بی عشـق زندگی شب ظلمت سرا شود
خـالی ز مهـر و عـاطـفۀ پـر صفا شود
گر درّ و گوهر از دل دریا برون کشید
چـون بـرکۀ ســتـاده دیگـر بی بهـا شود
در پـای خـُم اگـر نکـشی بـاده دم بـه دم
شــوق خمـار و لــذّت مـسـتی فـنـا شـود
بهرام رحماني
مقدمه
جهان به خصوص از يازده سپتامبر به بعد، برای مردم جهان به طور بی سابقه ای ناامن شده است. بوش پدر و پسر و متحدان جهانی و منطقه شان، در حمله به افغانستان و طالبان، و حمله عراق و حکومت بعث، وعده بر قراری «نظم نوین جهانی» و «مبارزه با تروریسم» و بر قراری «دموکراسی» و غیره را به افکار عمومی می دادند. در حالی که خودشان مرتکب بزرگ ترین ترورها شدند و با هواپیما و توپ و تانک و سلاح های هوشمند و بمب های دو هزار تنی، افغانستان و عراق و لیبی را ویران کردند و با سرنگونی حکومت های مستبد ملاعمر و صدام و قذافی، درندگانی وحشی تر از آن ها را به قدرت رساندند. گروه های تروریستی مانند داعش را مسلح و وارد جنگ داخلی سوریه کردند. گروهی تروریستی که اکنون با تهدید کمونیست ها، آته نیست ها، زنان، کارگران، کودکان، مسیحی ها و با سر بریدن و سنگسار و ترور هم در سوریه و هم در عراق به جان مردم این کشورها انداخته اند.
به این ترتیب، دفاع حکومت های جهان از حقوق بشر، دموکراسی و امنیت، مبارزه با تروریسم، اسم رمز راه انداختن جنگ و کشورگشایی، فضای رعب و وحشت و ترور و به قدرت رساندن گروه های اسلامی و ناسیونالیستی و فاشیستی در همه کشورهایی ست که مردم از حکومت ها ناراضی اند و برای سرنگونی آن ها به پا خواسته اند. از اوکراین تا مصر، از سوریه تا لیبی، از عراق تا افغانستان، از پاکستان تا تونس و...، به جولانگاه تروریست های دولتی و غیردولتی تبدیل کرده اند.