روشنایی
ز بس خوی کرده ایم با شبنمایی
فـــراموشِ همـــه شد روشنایی
درون خانه خود هر که پرسد!!
ز یکـدیگر که تو اهلِ کجایی؟
همسایه
شـــده همسایه ای مــا روزگاری
نمــــادی تیره ای... از نابکاری
به هر سو میرویم او همــــره ماست
گهی یک عقرب و گاهیست ماری
زبان
زبانِ مرغ و مور و گوسپندان
به این دنیا یکی است و چه آسان
نمیدانم چرا هر جای دنیا...!
هزاران لهجه دارد بهر انسان
ریا
ریا گـــردیده بنیادِ زمـــــانه
خلاف فهــم و هوش عاشقانه
به هر جائیکه بینی گشته شیطان
برای عــــقل آدم صد بهـــانه
ن.ت