افغان موج   

غزل

بهــار زمـــزمه ی  شعـــر  عاشقـــانه  نشد

زمیـــن  طرح  دل  آویزیی  زمـــــانه  نشد

گلی به طالـــــع ما  زیب  بوستان  نگــشت

نرُست دانه و در خـــاک مــا جــوانه  نشد

ســـرود  بر لب  دلدادگان  فســُرد  از غــم

صدای دلکشی از  چنگ  یا  چغـــانه  نشد

شکســـت قامـــت سرو  بلند  گــوشۀ  باغ

برای خــواب قــناری یک آشـــــیانه  نشد

هزار  قبـــله  به طاعات او  فزون   گردید

به فـــلب تاریک  زاهـــد خدا یگــانه   نشد

گرفت دست به دعا سالک  و متاع  طلبــید

ولی گــشاده  بـه رویــش در خـــزانه   نشد

خوشـــا  بلندی  پـــرواز  آن عقــاب  دلیــر

به اوج  لانه  گـرفت و به  فکــر دانه  نشد

نعمت الله تُرکانی

2 جولای 2008