تقاطع...

من از تقـاطع خــط هـای جنگ می گــویم

بخوان که از دل بـریان و تنگ می گــویم

خـراب گشــــته مـرا باغ و خـانه و مسجد

تـن نـــزار، ز تیـر و  تفــنگ مــی گــویم

تـــرا حکابت چنگـــیز، حــیرت افـــــزاید

مــن از شقــاوت تیمور لــنگ میگــــویم

شکایتی به کــی گـــویم، کجاست دادرسی

به آب  قصه ی سخــتی سنــگ میگـــویم

حضـورنحــس پــرو بال و  قامــت ابلیس

میان قـــریه، ز تــریاک و بنـــگ میگویم

شکسته اند هــمه، پیــوند شهــرونــدی را

مگــو چـرا دیگر از نام و ننگ میگــویم

اگــر چه مذهـب و آئین  ما یگانگی است

مــن این دوگانکی را، از فـرنگ میگویم

***

بخــوان ســرود دلــم را که غصه می آرد

اگر چه زشت ترین است، قشنگ میگویم

نعمت الله ترکانی

3.3.2008

 

برای سلیمان دیدار شفیعی که گفته است: 

چه کردی « لامذب » دُختر ، به آئین کی ها کردی !؟

که لــرزیـده ، فـــرو افــتاده یکـــدم پنـــج ارکانــــم...

  مسلمانم

دل و ایمان اگــر دادم  مخـــوان کافــــر،  مسلــمانم

تویی مجـرم که افـروزی، هـزاران  شعـله بـر جانم

به سختی سنگ  اگر باشم، مرا چون موم  میسازی

به هـر شکلی که  مقــبول  تو است، ای یار آسانــم

مـــرا رکنی  برای  زندگانی غـــیر الفــت نیســـت

شکـــوه  لحظۀ  های  وصل  آمیـــزد، به  ایمــــانم

نیا « چنگیز»  آبــادی  نــدارم،  خــوب  میــدانی!

ببین  صحرا نشینی  بی  مـــروت  کرده  ویـــرانم

نمیــدانی  تـو رسـم  پاکبـــازی  هــای  عـــــــیاران

هـر آنــکس  دل  به  مــا ســوزد غـلام درگهـۀ آنـم

***

چه کس تــورات  میخــواند چه  کس انجیل مـیداند؟!

خـطـــا کاری عــزیز من  قــسم گـــویم  به قــــرآنم

نعمت الله ترکانی

اول اپریل ۲۰۰۸

 

قصۀ هجران

رفــتی و آسمـــان دلـــم  بی ستـــاره شــــد

اوراق  طالـــع ام هـــمگی، پاره پاره شــد

از بس که خاک پای تو آمیخت با سرشک

در معــــبر امـــید وفا،  سنگ خـــاره شـد

یکــباره  رفــتی و سفــری دور کــرده ای

خاکــم به سر که قصۀ هجـران دوباره شد

ای یار هـر چه از تو مـرا هـست  یــادگار

غــمنامه شـد و زندگی ام  را  گــذاره شــد

خــشکید  آب چشــم  و دلم  باز در گرفت

آتــش درون سینــۀ مــن پــر شراره شـــد

نعمت الله ترکانی

۲۷ مارچ ۲۰۰۸