اندوه سفر

از:انجنیرشفیق"رفیقی"

من زپــایــان شـب عمــرحـــدرمیترســم

هـــم زغــــمنــامۀ انــدوه سفــرمیترســم

گرچه دستان من ازگنج سعادت خالیست

ازچه زین شهرپرازخوف وخطرمیترسم

غنچـــۀ هــم به بهــاران سعادت نشگفت

ناحق ازچیــــدن گلهـــای حـدرمیترســم

بسکه درباغ تمناشاخــۀ شـوق شکســت

هردم اززمزمــۀ تک  تک درمیتـرســم

چشم حاسدهمه جابازچوچشــم شــاهیــن

زآفـــت آتــش آن زخـــم نظــرمیترســـم

زهرتلخی که بکامم مرض قنـــدگذاشـت

من زشیرینی یی هرشهــدوشکــرمیترسم

گوش جانم نشیندست یـــکی مژدۀ خوش

زان زهرقاصدواحــــوال وخبرمیترســم

دررۀ عشق دلــــم پیــروی عقــل نکــرد

زینـدل غمـکـش فــرمــان مبــرمیتـرسـم

تک درخت ایست تنم درلب جوی باغش

زان زآوازتــــن لـخـت تبــرمیتــرســم

یک هنرمنددرین نســـل ایجــادنــرســت

من درین غلغله ازمرگ هنــرمیتــرســم

دوردنیاهمه پامال هوس هاسـت "شفیق"

مــن زآواره گی یی روزحشـرمیتـرســم

شب 15 ماه قوس 27 نومبر2011