چند پارچه شعر از فرهیختگان میهن ما

 

ماه صیام

 

ای ماه پرزفیض وسعادت خوش آمدی

 

برمقدمت هزارودوصد مرحباکنیم

 

ازبزمگاهِ جلوۀ توفیق ذوالجلال

 

جان وتن ازقباحت وزشتی رهاکنیم

 

افرشته ها بسوی زمین پرگشوده اند

 

جشن نزولِِ برحقِ قرآن بپاکنیم

 

ازخورد ونوش و هرعملِ نقض ونابجا

 

بیزار بوده ،امرِ خدا را بجاکنیم

 

بالشکر دروغ وبدی درستیزه ایم

 

یاری طلب زبارگۀ کبریا کنیم

 

ازسنت ونوافل وآداب ومستحب

 

تا جمله واجبات وفرایض اداکنیم

 

آگه شویم زحال گدایان روزه دار

 

برهرطریق ممکنه خیروسخا کنیم

 

چیزی اگر به سفرۀ افطارما بود

 

چندی نثارمقدم همسایه ها کنیم

 

با نسخۀ مُجرب این ماه مستنیر

 

درد دلِ شکسته دلان را دواکنیم

 

یک شب که برترینه بود ازهزار ماه

 

قدراست، قدرومنزلتش رابجاکنیم

 

روح الامین به حجرۀ ماسرزند همی

 

اورا هزار بدرقه چون آشناکنیم

 

شیطان را اگرچه به زنجیر بسته اند

 

پس نفس را به همت خودزیرپاکنیم

 

تخم نفاق وتفرقه ازدل برافگنیم

 

تدبیر نیک برسرِ هرماجرا کنیم

 

با قلب پاره پاره و باچشم اشکبار

 

شب تاسحر به محضر حق التجا کنیم

 

برمقدم مبارک این ماه پُربها

 

ازحد فزون محبت ومهرو وفاکنیم

29 ـ اسد ـ 1390ـ مطابق 21 ـ رمضان المبارک

 

 

خطاب به قاتل

ایکه برجان خودی معرکه آراشده ای

فتنه انگیزوتبهکاروشر افزاشده ای

ازسراپردۀ هرکلکِ توخون میبارد

قاتل مردم آواره وبیجاشده ای

توبدین فکر پرازدغدغه وشیطانی

باعث تقویۀ فرقۀ اعداشده ای

میکُشی مردوزن وپیروجوان ازچه دلیل؟

شعله افروزبه کاشانۀ دلهاشده ای

درسرانجام بدوسلسلۀ رسوایی

بدتر ازروسپیی دورکلیسا شده ای

هرکجاحادثه شد دست ترا می بینم

بسکه بی عاطفه وحادثه افزاشده ای

حمله برمسجدوبرمکتب وبرشهرودهات

طرح اغیار بوداینکه به اجراشده ای

درهیولای زمان شکوه بجای نرسد

غرق اندرهوس و مست تمناشده ای

چوکریمی همه کس ازتوبجان آمده است

درشرافت شکنی شهرۀ دنیا شده ای

31 ـ اسد ـ 1390 مطابق 22 ـ رمضان المبارک

 

درنگاندن

هرکه ازخویش میدرنگانید

گرکم وبیش میدرنگانید

آن یکی ازطریق ماهواره

دگر ازدیش میدرنگانید

های! آن خود فروش قدرت خواه

ازدگر کیش میدرنگانید

(ولسی) باشراره وغوغا

هرطرف نیش میدرنگانید

(معنوی) با گروه همکارش

کمتر ازپیش میدرنگانید

(مجمعِ خاص) و( لوی سارنوال)

ازپس وپیش میدرنگانید

گله ام ازرئیس جمهور است

نا به اندیش میدرنگانید

در اصولنامۀ دمکراسی

زورودرویش میدرنگانید

ملتم خسته زیر بار تنش

بردلِ ریش میدرنگانید

29 ـ اسد ـ 1390ـ مطابق 20 ـ رمضان المبارک

درنگاندن:به اصطلاح عامیانه تکروی وخود سری تن درندادن به دیگران راگویند.

 

 

مــــه راځــــه اختــره 

 

مــــه راځــــه اختــره  ستــــاراتلو ته  موتلـــوار نشته

دلته اوس په مونږکې،ستاڅوک تږی دديدارنشته

 

هـــــــرسړی په ويراخـــــته دی،تاته ېــــې درپـــام نـه دی

ستـــاراتـــګ ترې هېردی،نوريي تاته انتظارنـشـــتـه

 

بيا هم که راځــــې اخـــتــره! تــش لاس دلـتــه مه راځــــه

دابـــه دچـــــا نه مــنـــې چې دلــتـــه،جنــګســـالار نشـــته

 

هېــــرنکــــــــړې اختره ! که راځې دســـولې خيــــــر راوړه

مـــونـږدســــولې وږي يو ،دسولې له مونږخوار نشــته

 

راوړه هغــــه څــــه اخـتــــره کو م چې دلته نشـــتـه نـــــــور

دلته عدالت نشته، قــــــانــون نشته، ســـــرکارنشــتــه

 

مــــونــږته که ته ســــــوله،عدالت اوقـــــانــون نه راوړې

نيغ ورځه غټانـــــو ته ،ولس کـــــې دې بيــــا يــارنشــته

 

واوره دقيـــــام اختــــــره ! دامـــــطلــب  به يــاد ســـــاتې

مــــــــــــه راځه يوازې، د يــــــوازې راتــــګ لار نشتـــه

 

الحاج الهام الدين قيام

والدورف/جرمني

-۲۰۱۱

 

 

شام نیاز

دسـتم بـه دعا بهــروصـال تـودرازاسـت

گــرصبـح امیداسـت ویـاشـام نـیـازاسـت

هــررازدلــم رابــتــوبــی پــرده بـگــویم

 گـرخـلوت رازاست ویاوقـت نـمـازاست

 هــرشـعــرکــه بــایـاد وصـال تـوسرایـم

هــرقصۀ اوزمـزمـۀ ســوزوگــدازاسـت

هـردرکـه شـودبـازدگـربـاره بــبــنـدنـــد

تنهاست دردوست که نـابسته وبـازاسـت

هــرشـام ســـرسـفـرۀ آنـدوست نـشیــنـیم

بـنـگرچـقدرخــالـق مـابـنـده نــواز اسـت

 صدرحمت وصـدرازازین ماه هویداست

 هـمـرازبکـن نـازکــه ایـن دهـۀ نازاست

 تانــیمـۀ شـب خـواب زچشـمـم بگـریـزد

 دانــــم چـو"شفیق"شامگۀ رازونیازاست

  آنجیرشفیق رفیقی 1389