فرمایش ِ آهنگ

بازیگران

درینجا  کس   بهارِ  تَر نیاورد

امیدی   دَر  بَرِ  باوَر   نیاورد

الا   بازیگرانِ    دورِ  آتش

سَراز سُرِّ شما  کس دَر نیاوَرد

مویِ درد

ازین محفل نخیزد بویِ دردی

نمی بینی دراوهمسویِ  دردی

میانِ   گیسویانِ  این همه  یار

شود پیدا خدا را   مویِ  دردی

شادیِ  سرشار

درین محفل   که این دلبرگرفته

بزن ساغرکه  مستی سرگرفته

تو  و  شادیِ  سرشارِ حریفان

اگرچه    خانۀِ   من در گرفته

دیده درا

گرفته حالِ ما را تکصدایی

بگوتاکی چنین  دیده  درایی

سرودی تازۀِ رامی دهی سر

جدایی  واجــدایی  واجدایی

دامِ صلح

بگیرد آهـــــویِ دل را پلنگــــــش

به  قربانِ  نگاهِ  تیـــز چنگــــــش

به  دامِ  صلح  او افتاده  شهـــــری

چه می پرسی ز رمز ورازِ جنگش

فرمایش ِ آهنگ

کلاسِ درسِ صلح وزنگِ تازه

گرفته  بحثِ   دلبر رنگِ تازه

به رقص آمد   درودیوار مکتب

ازین فــــــرمایش ِ آهنگِ  تازه

سنگِ مردم

شدم   آیینۀِ   آهـــــــــنگِ    مردم

به سینه می زنم هی سنگِ  مردم

همی  گیـــــــرم   پیاپی   امتیازی

گهی   ازصلح وگه ازجنگِ مردم

امتیاز

زدم آتش به جان  ومالِ میهن

گر فتم لحظه لحظه حالِ میهن

به هررنگی بگیر م امتیازی

منم  ســـرمـــایۀِ  اقبالِ  میهن

رگبار

رهِ   شب را  چرا هموارکردی

به دستت روزِ خودرا تارکردی

گرفتی   آشـــــــنایی  را  نشانه

به سویِ هرچه دل رگبارکردی

کاسۀِ لبریز

علیهِ جنگ وجهل وجورِ جبرم

نگر  بر   کاسۀِ   لبریزِ صبرم

ز ریشه  برکنم کاخِ هوس  را

صدایِ  صَیحۀِ   سیـلِ  ستبرم

گَردِ نامردی

وطن راگَردِ نامردی گرفته

سَرِ هرتپه راگَردی  گرفته

به هرجا  چهرۀِ  آزادۀِ  بود

ورم کرده تبِ زردی گرفته

.......

نورالله وثوق

1389/3/11

http://norollahwosuq.blogfa.com/