منای عشق

...................

…..............

عید شیرین

سر هربرزنی باران سنگ است

افق تاریک و میدان تنگ تنگ است

دلی را عید شیرینی نمانده

که نقل مجلس ما نقل جنگ است

…........................................

منای عشق

من از یاران ناباور بریدم

ازین سنگین دلان یکسر بریدم

منای عشق را ا ز یاد بردند

همان جایی که دل را سر بریدم

….................................

دشت سبزوار

اگرچه سر بدار سر بداریم

بکوی عاشقان راهی نداریم

سلام سبز مارا سر بریدند

عزاداران دشت سبزواریم

….........................................

طلایی زلفکان

به جان و دل که پا بست شماییم

گدای گشنه ی مست شماییم

طلایی زلفکان مارا ببخشید

که آخر کشته ی دست شماییم

…............................................

بی لجام

هراسان سایه ی سرو خرام است

چمن در دست باد بی لجام است

به چنگ هرخسی آ لا له ی چند

که اینجا موج بازار سهام است

….............................................

بوی شب

گرفته بوی شب هر بام و در را

نمی بینم دوایی درد سر را

تو خود آیینه ی گیتی نمایی

بیا بگشا لب جام سحر را

…....................................

پرده ی رنگ

که می گوید که دلتنگ شماییم

اسیر پرده ی رنگ شماییم

هر آیینه زبانم مو کشیده

که بیزار ازدل سنگ شماییم

…........................................

صدای سیاه

صدای سر نوشت ما سیاهست

نزاد ما نزاد اشک و آهست

شنیدم کودکی با گریه می گفت

که خندیدن بکوی ما حرامست

….......................................

اندیشه ی خویش

نشستیم و چه خوش اندیشه کردیم

هوس را از دل و جان پیشه کردیم

صدای ساغر غارتگرانیم

که خون لاله را در شیشه کردیم

…............................................

تبار خود کشان

در اینجا ناله ها از دست خویش است

رگ فریاد ما همدست نیش است

اگر نه از تبار خو د کشانیم

دل ما ازچه رو بیگانه کیش است

…..........................................

آشنای راه

بیا همراز چشم ماه گردیم

بیا تا آشنای راه گردیم

بیا تا از دل خونین مهتاب

زدست رهزنان آگاه گردیم

….......................................

10-12-08

نورالله وثوق