افغان موج   

دوبیتی

زبس آتش فـــروز بی مجــــــا لیم

جهنم    را  پذیـــرای  مــــــدالیــم

به لنگ کفــــــش احساسی نیرزیم

اگر چه   مــــدعی   قــیل  و قالیم

..................

هالوکاست

زهر سو آتشی در خـــواست گشته

چمن چونان چو هــالو کاست گشته

چسان   ناز ستـــم    بالا   نگـــیرد

که مــو ها   بر بدنها  راست گشته

.......................

نفیر بوفها

نحوست را چه خوش  دنبال  گشتیم

نفیر    بوفهــــا   را   با ل   گشتیم

ز سوی   دسته دسته  فوج   ظلمت

چه رنگا رنگ   استـقبا ل   گشتیم

.........................

رود و دود

بیا    تا دیـــر ها  را  زود  بینیـــم

به  جـــای  رود  مـــوج دود  بینیم

بیا  هنـــگامه ی عشـــق و  صفارا

ازیـــن   گلشـــن  دم بد رود بینیم

..........................

مشت  جا دو

ز  بس دست   ستم رو گشته یاران

سکوت هرسو سخنگو گشته یاران

قسمهـــا     مان    به  قرآن  محمد

که  رسوا مشت جا دو گشته یاران

........................

فکر زیبا

نه سیمرغی نه عنقایی  پدید است

نه اینجا اوج  زیبایی   پدید  است

 نبینی    غیر  بوی لاشه ی   درد

که  کر گس را رد پایی پدید است

.............................

طلایی زلفکان

به  دو دیــده که  پابست شمایــیم

گدای   گشنه ی مســت شمایــیم

طـــلایی زلفکان ما را به بخشید

که آخر  کشته ی دست شماییــم

.........................

پرده ی رنگ

اسیر    پرده ی   رنگ شــماییم

که می گوید   که دلتنگ شماییم

  هر آیــــینه  زبانم   مو   کشیده

که بیزار   از دل سنگ  شماییم

.............................

دود وخاکستر

به لبهــــا خنده ی را تر نداریم

محبــــت را  مگر باور نداریم

چنان   در آتش غربت اسیریم

که حتی دود و خاکستر نداریم

........................

بی لجام

چمن در دست باد  بی لجام است

هراسان سایه ی سرو خرام است

به  چنگ  هر خسی آلاله ی  چند

که اینجا موج بازار سهـــام است

نورالله   وثوق