عثمان نجیب
پیشا ظهورِ اسلام کلیساها در جهان با قدرت و جنایتِ فراقانونی، فرابازپرسی و فراپاسخگویی عرضِ وجود کرده بودند. تاریخ روایت دارد که این صلاحیتها از قرون ۱۸تا ۲۰در حدِ بلندترِ غیرِقابلِ تصور فراتر بودند. کودکان و اطفالِ مردم به نامِ دین و پابندیهای اخلاقی دین و به اجبار از خانهوادههای شان جدا ساخته شده و به کلیساها یا مدارسِ تحتِ مدیریتِ کلیساها منتقل میشدند.
خیال نقش روان در مقـر نمی گنجد
شـدن به چنبرۀ بحر و بر نمی گنجد
غبار جرم فلک چشم دل کند روشن
حکایتی که بـه ذهن بشـر نمی گنجد
من به نمایندگی از جنبشهای اعتراضی زنان افغانستان اینجا سخن میگویم. من از کشوری آمدهام که این روزها سختترین بحران انسانی و بدترین محرومیت حقوق بشری را میگذراند. این روزها آزادی، بیارزشترین و حقوق بشر بیمعناترین واژهها در افغانستان اند.
قـصـۀ روزگار می گـویم
دم به دم بار بار می گویم
از کهـن دورۀ تمـدن سـاز
با هـمه افـتخـار می گـویم
مقالات دیگر...
- ویدیوی ۲۰۳۶ شفیع عیار ( جدا بودن دین و سیاست به اساس قرآن )
- سرنوشت تراژیک افغانستان
- بانو هُدیٰ، قهرمانِ پلاستیکی دیسانتی یکبار مصرف
- طالبان له نړیوالو سره نږدې کیږي؟
- از «کابوس ها»
- اخطار به سفیر ترکیه و دیگر مداخلهگران در بحرانِ افغانستان:
- نگاه اجمالی پیرامون آمار جمعیت افغانستان ادعای واقعی، اسطوره ای یا واهی
- فغان سکوت
- اردوغانِ مسلمان علیهِ ملتِ ما به کجا روان است؟
- سر و کله ی خیلی ها ازآستین طالبان بیرون شد