معنی عرفان ما

ساز و ســـرود  زمــان، رایعه ی  گــوش  نیست

منظر  این  چـهره  ها، ملعــــبه ی  خـوش نیست

هــــر چـــه نظـــر میکنــی،  بـر ثمر این بهـــار

نام   گلستان  بجاست،  یک بوته  گلپوش  نیست

عـــشق شــده کیمـــیا، عــاشق  و معشوق  گُــــم

یاد جـــوانی  بخـــیر، لـــذت  آغـــوش  نیســـت

مُحتسب از بس که می خورده، زخود رفته است

ز آخـرت و  حاضرت، بر سر او هـوش  نیست

معنــــی عــرفان ما، خــواب دل افــسرده نیست

خون به رگ ما عبث، اینگونه  در جوش نیست

این سخــن نغـــز مــن، تا که زبان زنـــده است

بر لب هــر آشـــنا،  آیــد  و  خامـــوش   نیست

***

وقت امید  و  وفاســت، دســت به  دستــم  بـــده

خواب تو تکمـــیل گشت، خاطرۀ  دوش  نیست

نعمت الله تُرکانی

10 اگست 2008