طوق آتشین

آنانــکه درس  حــیله  و تــزویر خــوانده اند

چنگـــیز وار  بر سـر مــا حکـــم  رانده  اند

هـــر خـــاین  سـمتگر میهــــن  فــروش  را

آورده و بــه مســند قـــدرت  نشـــانده  انـــد

بــر ســـر زمین مهـــر و وفا و بـــــرادری

تخـــم نفاق و کیــن و خصومت نشــانده  اند

زیــر نقــاب طـــالــب و ملا و مـــولـــــوی

اســـلام را به مــرز فضــیـــحت کشانده اند

گــاهِ  قــیام  حــمــله  و  تاراج  کـــرده  اند

وقت قعـــود خورده و تن و  پـــرورانده اند

بـس دست قطـع کـــرده و بس پا بـریده  اند

بـس سیــنه چاک داده و پهــــلو درانـــده اند

قــتل و ترور و دهـــشت و ظلم  و فساد را

ترویــج داده انــد و ز حــد بگــــذرانـده اند

صــد آســیای آبی و بادی   ز اشــــک و آه

ایجاد کـــرده بر سر مـــردم چــــــلانده اند

از چـــشم کـــودکان پــــدر کشـــــته یتـــیم

بس اشک های سرخ تر ازخون چکانده اند

سبعــــانه تاختـــند و بریــــدند و سوخــــتند

تا انـــدرین بساط شکـــم هــــــا چرانده اند

بر نعـــش کشــته  گان  مظـــالم  بکام  دل

حجـــاج گـــونه توسن مقــــصود رانده اند

هـــر چــند بود سنــگ به زنجیـر بسته اند

هـــر جا که  بسته  بود سگی  وارهانده اند

انصاف و قســط و حق و عــدالت فروختند

باج  و خراج و  هدیه  و رشوت ستانده اند

غــیر از شریک  جرم  که گیرد سر جوال

پیـــوند مهــر از همه کس  بگــسلانده  اند

چنـــدان نمــوده جورو ستم  تا که کارد را

بـر استخوان عـارف و عامی رسانـده  اند

یارب شــود به گـردنشان طــوق آتشــــین

دامی کــه بهـــر صید کسان گسـترانده اند

سید فضل احمد " پیمان "

هرات 1387

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید