وطـن در آتـش بـیــداد پاکـسـتـان می سوزد

نه تنها مرز تورخم ریشۀ عمران می سوزد

تمام قـریه و شـهر وطـن در جنگ ویرانگر

به طرح فوج ظالم بی سروسامان می سوزد

دل شـرق از شـرار فتنۀ بـد خـیم آی اس آی

چووسواس سراطون درتن درمان می سوزد

امیـد امنـیـت را طالـب مـزدور دزدیـد اسـت

به زیرتیغ دزدان رگ رگ شریان می سوزد

ز افـراط و تعصب خانۀ دین می شود ویران

بـه بمب انتحـاری مسـجـد و قـرآن می سوزد

ز بس تار دسـایس می تند جـولای زهرآگین

پر پـرواز جـنـبش در دل جـریـان می سوزد

تفکر محـو وحشت می شـود از کین افراطی

تب جهل و شرارت در دل حزیان می سوزد

نشاط شـوق و مستی در سر افراط می میرد

تبسـم بی شگـفـتن بـر لـب انسـان می سوزد

وطـن را مرکـز افـراطیت کردند از هر سو

دل افـرشـتگان در کـورۀ شـیطان می سوزد

نه تنها جسم و جـان عـزت و آزادگی سوزد

زافراط و ستم عشق دل و ارمان می سوزد

اگر هندی بسازد بند و انهار و سرک بر ما

به بمب انتحاری هستی و عنوان می سوزد

میان دوسـت و دشمن آنقـدر توفیر می باشد

یکی آباد مـی سـازد؛ یکی بنیان مـی سوزد

فـریب و حیله باشـد ادعـای صلـح پاکسـتان

به تندور دسـایس وعـده و پیمان می سوزد

ز پاکستان نباشـد دستبردار چین و امـریکا

فقط در جنگ قـدرتهـا دیار مان می سوزد

رسول پویان

17/6/2016