غزل
ديشب گل اميـد مـرا چـــيدي و رفـــتي
چشمان ترم ديدي و خـنديدي و رفتي
زهر غم و خاكستر نوميدي و حسرت
بر جان مــن سوخــته پاشيدي و رفتي
كف در كـف بيگانه نهادي و گذشتي
فــريــاد من غمـزده نشنيدي و رفتي
از پيش من اي قوي سبك بال بهشتي!
با جلوه اي مـستـانه خراميدي و رفتي
بال و پر اميد مــــــرا خستي و بستي
روز و شب جان سوزمرا ديدي و رفتي
«دكتر خسرو فرشيد ورد»