این گــــروه ازمنــــدان در هوای ســــروری 

می فریبـــند ملتـــی با حیله و افســــونگری

این وطن رنجور وبیماراست طبیب حاذقش

 غیرت و مردانگی وهمت و مهرپـــروری

آتش افـــــروز نفـــاق و کینه و بغض وعدا

چون تواند پرده دار وصل و عدل وداوری

التیــــام و مرهمــــی بایـــد به درمان وطن

با صداقت همتی با جان ودل روشنگـــری                                                                       

خوبــــی و حب وطن درطینــــت بیـدار او

غیــرت و شاءن دگـــرخواهد مقام رهبری

جــوهرذاتـی نمـــا ای مدعــــی والا مقــام

کـــی بود معیارعـــزت ثروت و نام آوری                                            

سالها شد میخورند از خون ملت کرکســان

برسرقدرت نبودجزحرص وآزوخودسری                                                             

نوش ها بردند زدند بر پیکراو نیــش هـــا

این گروه نعش خواران در قبای رهبـــری    

همتــــی بایــــد به راه اعتـــلای علم و فن

کــــی بود راه رفا  افســــانهء دیــووپــری

دامن وصل را رها بر فصل ها پیچیده اند                                   

 خیره مست بیکمال برسرهوای ســروری

راه بنمــا ای خداوند وارهان زین ماجــرا

بر فروزآئین وحدت زین همه خیره سری

کی رها دارد بری دامان وصلت ای وطن

چـون تویی مادر زتو دیگر نبیند بهتـــری

عبدالفتاح سکندری