افغان موج   

دختران سبزواری
 

زدی بـر پیــکر افسرده ام صــد زخم کاری را

به قامـوس جفــاکاری نـــــوشتی  بردباری را

مرا در دست پایـــــیز غم انگیز چمــــن دادی

که شاید با قــــــناری سر کنم فریاد وزاری را

نمیدانم چــــرا از آب و آتش فــــصل میسازی

کشی در خاطــــراتم نقش سرد بیقــــراری را

زبانم لال گـــردد گر غـــــزل گویم بغیر وصل

بیا یک بار دیگــــر تازه فــرما رسم یاری را

به باغ حسن فروردین کشیدم لاله و نــرگس

و با سرو کنار جوی خــــــواندم استواری را

ولیکن هرچه میگویم نمی فهمد چه میخواهم

بنازم قــــلب پاک و دخـــتران   سبزواری را
 

نعمت الله ترکانی