سه روز از فاجعه زلزله‌ای مهیب در هرات می‌گذرد. آمار تلفات همچنان رو به افزایش است. تاکنون بیش از ۲۴۰۰ نفر کشته و ‌هزاران نفر مجروح شده‌اند. هزاران خانه در ۲۰ روستای شهرستان زنده‌جان از توابع استان هرات، بکلی ویران شده است. یک فاجعه انسانی تمام عیار در سکوت خبری و بی مبالاتی مسئولان امارت اسلامی طالبان در حال وقوع است.

عملاً مدیریتی برای سازماندهی امدادهای فوری وجود ندارد. کمک‌های فوری به آسیب دیدگان در حد صفر است. هزاران نفر از مردم مصیبت دیده به حال خود رها شده‌اند. وسایل مکانیکی و تجهیزات آواربرداری در منطقه نیست. تیم‌های تخصصی جستجو برای نجات و بیرون کشیدن قربانیان از زیر آوار به منطقه نرفته است. مردم با ابتدایی‌ترین وسایل و اغلب با دست خالی عزیزان خود را از زیر خروارها آوار بیرون می‌کشند.

تنها نمایندگی سازمان ملل در افغانستان چهار آمبولانس همراه با یک تیم پزشکی به محل فرستاده است. از تجهیزات پزشکی، وسایل اضطراری اولیه و تیم‌های پزشکی خبری نیست. وسیله‌ای برای انتقال مجروحین نیست. بیمارستان مرکزی هرات مملو از مجروحین است و جایی برای بستری کردن باقی ندارد. ذخیره دارویی در حال اتمام است.

علیرغم این مصائب، اما طالبان با بیرحمی و شقاوت، زنانی را که برای نجات جان‌شان از زلزله، از خانه بیرون ‌آمده بودند را، کتک‌کاری قرار کردند. گفته‌اند بدون محرم حق بیرون آمدن از خانه را ندارند. زنانی که برای امداد رسانی می‌خواستند به محل حادثه بروند، توقیف شده‌اند. حتی اجازه داده نشده تا به زنانی که از زیر آوار بیرون کشیده می‌شوند، لباس و کمک‌های اولیه توزیع شود. علیرغم تلاش مردم و ریش ‌سفیدان محلی، امکان برپایی حمام صحرایی برای زنانی که از زیر آوار بیرون کشیده شده‌اند داده نشده است. حتی شستشوی اجساد زنان نیز ممنوع است.

زلزله یک بلای طبیعی است، اما آسیب‌های آن قابل پیش‌گیری است. افغانستان روی سه گسل فعال زلزله قرار دارد. این زلزله پیش‌بینی شده بود و تأکید شده است که زلزله بزرگ دیگری به وقوع خواهد پیوست. اما زمان و محل دقیق ‌آن قابل پیش‌بینی نیست.

مردم مصیبت‌دیده افغانستان درگیر بحرانهای انسانی پی‌درپی و تحت سرکوب وحشیانه یک حکومت هار تروریستی با فجایع بیشماری روبرو هستند. مسئول مستقیم همه این فجایع حکومت‌هایی هستند که جز چپاول و سرکوب ارمغان دیگری برای مردم نداشته‌اند!

 کارزار جمع‌آوری کمک به زلزله زدگان توسط خود مردم در داخل و خارج افغانستان به راه افتاده است. مردم افغانستان را نباید تنها گذاشت.

سیامک بهاری