موسیقیِ آتش

دستِ مهربانی

مرابیخود به هرسو می دوانی

مکن با پایِ  لنگم  نا جوانی

بیا  پیمانِ دل را تازه  سازیم

بده دستِ خودت را مهربانی

کاپیِ آهنگ

چه کاپی می کنی  آهنگِ  مارا

بخوان  آواز  پایِ   لنگِ  مارا

الا  ای  سنگِ  راهِ   مهربانی

مزن برسینه هرسوسنگِ مارا

جذر ومدِّ

من ازخوب ومن از بد می گریزم

زجذر و  مدِّ  بیــــحد می  گریزم

به  دنبالِ  نگاهِ  سرفـــــــــــرازی

زهفتاد و دو سرحـــد  می  گریزم

صدایِ تلخِ

صدایِ تلخِ من  شوری  ندارد

به غیر از ناله منشوری ندارد

نشانِ آرشی  را از  که  گیرم

که این کوچه سلحشوری ندارد

دیوارِ تباهی

عجب دلتنگ می خواند قناری

قفس راننگ می خواندقناری

به  رغمِ  در و  دیوارِ  تباهی

سرودِ جنگ می خواندقناری

دلّال

نگاهِ  گیج  و گنس و لال  داریم

دلی  از غصــه  مالامال  داریم

پی نابودی  اندیشــــــه  ها مان

به هرسویی دو  صددلّال داریم

زعمِ گیج

چرا آیینه ی   در رهــــگذر نیست

چرا  از    رویشِ   دلها خبر نیست

گمانِ   من   به  زعمِ  گیـــج  اینان

به جز امروز فردایی دگـــر نیست

دستِ مردن

به هرناکس وکس دل دادن ازچیست

سپردن تن به دستِ مردن ازچیست

پیِ   سرسامیِ  اهــــــل  و   عیالت

درِ    همسایه  را کوبیدن از چیست

موسیقیِ آتش

سپردن تن به سیلِ آهن ازچیست

فرورفتن به غم تاگردن ازچیست

به  مـــوسیقیِ    آتش  دل  نهادن

علیهِ شیونِ مرد و زن از چیست

لال

زمهرِت سینه مالامال  بادا

زهرچه جزتوفارغ بال بادا

اگر جز نامت آرم برزبانم

الهی این سخنگو لال  بادا

غم انگیز

به  جانم آتشِ مهرت  شده  تیز

چه میخواهی بگوازفصلِ پاییز

میانِ  گلشنی  در کامِ   طوفان

تماشایت غم انگیزه غم  انگیز

نورالله وثوق

پنجشنبه 15/05/1389

http://norollahwosuq.blogfa.com