همپا با مادران هلوکاست غزه

........................

بوش یا اوبا ما؟

دری  مهـری  ز جایی  وا  نبوده

نه  ما  با  او  نه  او  با  ما  نبوده

توگفتی غزه را از- بوش- بشناس

نه می پرسی که -او با ما- نبوده؟

..........................

احساس بهاران

زبس  رنــگ  جفا ها  تیز  تیز  است

طنین هـــر نگاهی  لرزه  خیز است

مگر  آتـــش گــــــرفته   گلشنی   را

که احساس   بهاران  اشک ریز است

.............................

توفان آه

غم من رنگ دوران را عوض کرد

لباس   نوبها ران  را  عوض کرد

به بین  طوفان آهم  را  که  امشب

مسیر باد و باران را عوض  کرد

.................................

سکوت رنگین

ز هرسو بوی  سنگ آید بگوشم

نفیر  جنگ  جنگ  آید  بگوشم

صدای بی صدایی ها مرا کشت

سکوت رنگ رنگ آید بگوشم

..........................

دورا دو ر  تمدن

به  قعــر  اطلس هر غـور  گشتیم

تمدن   را چه  دورا  دور  گــشتیم

به جز شور و شری شوری ندیدیم

ا سیر   موجهــــا ی  جو ر گشتیم

......................

پرپر

شب غم خیمه گستر گشته هر سو

جهان همدست خنجر گشته هرسو

به هر شهری سراغ آرزویی است

میان  کوچه  پرپر گشته هـــر سو

.............................

دست آتش

نه شور شورشی  پرواز  اینجا

نه مرغی تشنه ی   آواز  اینجا

فضای    آرزو در دست  آتش

قیامت  گشته یا ران با ز اینجا

.........................

قطب شب

بهار  همدلی را  ارمغان  نیست

امید برگ وباری در میان نیست

درین  قطب  شب نا با وری ها

طلوع  آفتابی  را زبان   نیست؟

.......................

صدای پای درد

رخ باغ وچمن از غصه زرد است

هوای  فصل دلها سرد سرد است

میا ن   کـــوچه  باغ    آ رزو ها

به هر گوشه صدای پای درد است

.......................

چارسو

درون  سینه ها  آهی  نبینم

جهانی را  دل آگاهی نبینم

زبس آتش گرفته چارسورا

بسوی  زندگی راهی نبینم

....................

تماشاچی

میان تان یکی درد  آشنا  نیست؟

دل خونین ما  را  همنوا  نیست؟

تما شاچی  درد ما جهانی   است

نمی بینی که اینجا جای پا نیست

...........................

ابرهای بی باران

چرا ای  ابــر ها  باران   نگشتیـــد

به  درد  تشنگی  درمـــان  نگشتید

مگـــر آز  آ سمان  دیگــــرانیـــــد

که بر این سرزمین  گریان نگشتید

.........................

تصویر نگاه

زبانم  در دهن  آتش گــــرفته

قلم در دست من  آتش  گرفته

ز تصویر نگاه خفته در خون

بجانم   پیرهن   آتش   گرفته

....................

زبان آه

کسی  لحـــن  نگاهــــم  را   نداند

زبان    گــــنگ  آهـــــم  را نداند

چنان در دشت غم سر گشته گشتم

که  حتـــی دیـــده    راهم را نداند

...........................

نورالله وثوق

14-1-2009