هم‌زمانی سفر حقانی پسر با غنی در عربستان پرسش برانگیز است.

این روزها غنی بابای فراری در محراق توجه جهان قرار گرفته است. ارچند به دید من، غنی دگر آن کارایی انجام جاسوسی ‌و وظیفه های سپرده شده از سوی سی آی ای و آی اس آی و ام آی سیکس انگلیس را نه دارد.

مگر این سازمان ها روی ظرفیت ها سران دی‌‌روز ارکان جمهوریت و بربریت کرزی غنی حساب باز کرده اند. چون آنان تا کنون هرگز برائت خویش را از غنی اعلام نه کرده اند. در این صورت است که غنی را تقویت می‌کنند. چون در انتخابات دور اول هم دیدیم و همه می‌دانیم که غنی در اول پای‌گاه چهار نفره‌ی مردمی هم نه داشت و دوستم را فریب دادند تا از وی حمایت کند. چون برنامه‌ی روی‌کار آوردن غنی در دستور کار غرب قرار داشت، هر طوری بود او را به قدرت می‌آوردند تا توسط او برنامه‌های دشمنانه‌ی شان را علیه کشور ما عملی کنند و افزون بر غارت و دزدیدن منابع عظیم و‌ کار آمد اتومی یا اتم سازی و‌ دگر منابع خود شان را به بیخ گوش روسیه در آسیا برسانند. چنان شد که دو مهره‌ی خبیث سرطانی به نام کرزی و غنی را وارد میدان‌های بازی کردند. غرب برای دست‌یابی به اهداف خودش، به کرزی و غنی دست باز داد تا برای انجام هر نوع عمل‌کرد، خودسری‌ها، ظلم و استبداد، قوم‌گرایی خود شان‌، قوم ستیزی علیه دگران، چپاول دارایی های مردم کشور و هر آن‌کاری که برای شان مفید بود آزاد باشند. غنی مکار که زمانی در ملل متحد ‌و بانک جهانی کار می‌کرد. از دیرگاهی به جاسوسی چند طرفه به استخدام در آمد. او پس از به قدرت رسیدن کرزی، اولین وزیر دارایی یا مالیه‌ی کشور شد. غنی پیش از آن یک موسسه‌ی به نام انسجام کمک های بین‌المللی داشت که مخفف انگلیسی نامش aaca بود. او همه‌ی کمک های جهانی به کشور ما را زیر نظر خود جمع آوری کرده و دارایی های نقدینه را شامل حساب های بی‌پرسان همین موسسه‌ی خود می‌کرد. تا ام‌روز کسی از وی نه پرسید که آن همه سرمایه‌گذاری ملی مردم ما را کجا برد؟ هم‌زمان به وزارت رسیدن غنی، طارق غنی، پسرش درس و‌ آموزش را رها کرده و از آمریکا به کشور ما برگشت و دست‌یار پدرش شد. طارق غنی در جریان این وظیفه تنها به انباشتن سرمایه و‌ دزدیدن منابع کمکی کار می‌کرد و بس.

آقای محمدامین فرهنگ وزیر پیشین اقتصاد کشور، در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۹ ضمن مصاحبه با تلویزیون خورشید گفت که هم‌زمان دریافت اطلاعات از غصب دارایی های کمک شده‌ی جهان به کشور توسط غنی، ایشان هیئتی را توظیف کردند تا از وزارت اقتصاد برای بررسی کمپیوتر‌های موسسه‌ی مربوط غنی بروند. زمانی که هیئت به دفتر غنی می‌رود، با تعجب می‌یابد که غنی تمام سافت‌های کمپیوتر ها را کشیده بود و اعضای هیئت هیچ کاری نه‌توانستند. جهان به ویژه آمریکا هم می‌دانست که غنی یک دزد تمام‌کار است. مگر او را برای به دست آوردن اهداف شان گماشتند. و غنی هم اهداف شان را برآورده ساخت و‌ خودش هم بیش‌تر بهره‌ی سیاسی و قومی و زبانی و چور و‌ چپاول و غارت‌گری برد.

باری دونالد ترامپ با فاکس نیوز گفت:

«هیچوقت از اشرف غنی خوشم نمی‌آمد، او یک فاسد تمام عیار است. از تعقیب جان به در برد. همه وقتش را به عیش و نوش با سناتورهای ما می‌گذراند و سناتورهای من در جیبش بودند. البته (اشرف  غنی) یکی از مشکلات ما در افغانستان بود».

مایک پامپئو در کتاب خود با لحن تند و تحقیرآمیزی، اشرف غنی را «بدترین» رهبر و «متقلب تمام عیار» توصیف نموده است.

«پامپئو نوشت که وقتی مذاکرات صلح با طالبان شدت گرفت، اشرف غنی همیشه یک مشکل بر سر راه مذاکرات بود.»

خلیلزاد در توییتر نوشت: « رئیس‌جمهور غنی احساس می‌کرد که علی‌رغم آنچه هر دو حکومت [ترامپ و بایدن] در مورد خروج امریکا به او گفته بودند، ایالات متحده حضور نظامی قوی خود را در افغانستان حفظ می‌کند.» خلیلزاد این برداشت غنی را «اشتباه تاسف‌بار» خواند.

دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا باردگر اظهار داشت که او اشرف غنی رهبر سابق، افغانستان را همیشه یک "کلاهبردار" می دانست که قبل از خروج آخرین سرباز آمریکایی، کشورش را ترک خواهد کرد.

مگر نه ترامپ و نه بایدن و نه بودش و نه اوباما و اوباتو، نه اروپا و نه انگلیس هیچ کدام از غنی برای آن همه‌ جنایات و نسل کشی که در کشور به راه انداخت پرسانی نه کردند. چون ایشان او را حمایت می‌کردند که پا در جای پای کرزی برای ویران‌گری اقوام دگر و از بین بردن سران اقوام دگر بگذارد. امتیازی که برای غنی داده بودند که او را با طبیعی خشن و متعصب اش اجازه‌ی عمل‌کردهای خشن‌تر از کرزی را داده بودند. ما می‌دانیم که مهره‌های جاسوسی غرب هرگز کاری برای کشور ما نه می‌کنند و تنها برای باداران شان خدمت‌گار و پاسخ‌گو اند.

غرب ‌‌در رأس آن آمریکا هرگز مدنظر نه دارد که جنگ در کشور ما ختم شود و قدرت از پشتون به دگر اقوام سپرده شود. به این جهت عقلانی نیست که ره‌بر نماهای دی‌روز نشسته در کمین برگشت به عنوان تونگور های ازدواج جدید غنی با آمریکا برگردند. در این صورت مردم نه باید بالای آنان اعتماد کنند. که من این‌کار را از مردم بعید می‌دانم. باری ترامپ در یکی از مصاحبه هایش گفت «اگر بخواهد می‌تواند ظرف یک هفته به جنگ افغانستان پایان دهد اما نمی‌خواهد 10 میلیون افغان کشته شوند و کشورشان از روی نقشه جغرافیایی حذف شود.» با آن که این گفته‌ها در آن زمان واکنش های بسیار جدی مردمی را دربر داشتند، مگر این ‌واکنش ها ارزشی برای آمریکا نه داشتند و نه دارند.

کنون که غنی را وارد میدان پرتاب کرده اند که به کدام دروازه‌یی پرتابش کنند، بیش‌ترین اتکا و خاطرجمعی غنی و آمریکا هم موجودیت نیروهای متعهد به فنی در انقره و استانبول و جاهای دگر جهان است. این خیانتی است که اگر تکرار شود و دوباره با بر افروزی جنگ نیابتی در منطقه،‌کشور ما را تخته‌ی خیز قرار بدهند. ملاقات های پنهان و عیان غنی هرگز پایان نیافته و چنانی که من در یکی از مقالات گذشته نوشته بودم، غنی را بدون هیچ برنامه‌ی در قطر نگه‌نه داشته اند. سفر زیارتی مردی که حتا نماز خواندن را یاد نه دارد و دست چپش را بالای دست راست می‌گذارد، غیر از یک سفر وظیفه سپاری کار دگری نیست. به ویژه که هم‌زمان سفر وی، خلیفه سراج‌الدین حقانی هم به عربستان سفر داشته است. من یقین کامل دارم که غنی بارها به آمریکا هم سفر های پنهانی داشته است.

آمریکا با آن که می‌داند اشرف غنی و فرزندانش و رولا غنی هم‌سرش، میلیون ها دلار سرمایه‌‌ی مردم ما را دزدیدند و همه ره به بانک های سویس، انگلیس و آمریکا واریخته اند، مگر جدا از چند خبر راه‌ گم‌کننده کاری در برگردان سرمایه ملی ما نه کردند.

در اولین دور وزیر شدن غنی، پسرش طارق غنی به همراه همسرش الیزابت پیرسون، خانه‌ی مجلل و سرخ رنگی به ارزش ۱.۲ میلیون دلار در یک مایلی ساختمان کنگره آمریکا در محله جذاب واشنگتن دی.سی خریداری کردند و هم‌ اکنون دارند.

خبرگزاری شفقنا در همان زمان گزارش داده بود که منابع نظارت‌های مالی آمریکا حساب فرزندان غنی در آمریکا را بسته اند تا بررسی کنند که چه‌گونه به طور مشکوکی یک‌باره پنج‌صد میلیون دلار به حساب‌های شان واریز شده است؟

از دزدی های آشکار رولا غنی که می‌دانیم. او یک بیش از دوصد میلیون دلار پول پرموت را دزدید. وقتی خبرنگار از وی پرسید که پول ‌ها کجا شدند؟ بسیار بی‌تفاوت پاسخ داد مه ان‌قدر پول زیاد نه بود و به معاش کارکنان دفترش توزیع شده.

افزون به دو پسر دگر اشرف غنی، طارق و خواهرش مریم تا سال ۲۰۰۲ که پدرشان در دوران ریاست جمهوری حامد کرزای به عنوان وزیر دارایی انتخاب شود، در تبعید بودند. مگر با بازشدن بخت دزدی های پدر شان،‌ کنون میلیاردرهاستند و مغرورهای بی‌احساس نسبت به وطن و مردمی که هم خود شان و هم پدر و مادر شان سرمایه های آنان را دزدیدند، شیرزاه‌های زنده‌گی کشور شان فروپاشاندند و کشو شان را سر بسته و به دستور بادارانش به گروه تروریستی پشتون هم‌تبار خویش سپرد.

غنی حتا در جریان فرار هم مبالغ هنگفت سرمایه‌ی مردم را دزدید. منابع روسی پسا فرار غنی بابای چوغکۍ مدعی شدند که اشرف غنی با ۱۶۹ میلیون دلار پول نقد و چهار خودرو کشورش را ترک کرده است. این منابع همچنین گفتند که مقادیری از این پول جا ماند چون بالگرد اشرف غنی جای کافی نداشت. در مورد پراکنده شدن بسته‌های دلار به اطراف ارگ، داودزی هم در کتاب خود یاد کرده است. کنون راه بقای وطن چیست؟ کسی چه می‌داند.

محمدعثمان نجیب

Sent from my iPad