دو پرسش خنده آور

اخیرا در سایت کابل پرس نوشتۀ از یک مستعار نویس بروز کرده که به گمان اغلب مربوط آقای خلیل الله معروفی گرداننده سایت افغانستان آزاد! و یا یکی از اعضای خانوادۀ ایشان است؛ او از روشنفکران پرسیده است که چرا خانم ملالی جویا مدال شجاعت، دفاع از حقوق بشر و حقوق زن در افغانستان را از ممالک غربی نصیب خود ساخته در حالیکه این ممالک وطن اش را اشغال کرده اند و چگونه میتوانیم به حیث آزادیخواهان  با خانم جویا همکاری کنیم. این آقا و یا خانم در لابلای فرموده هایش سخنان کلیشه ای بعضی از وطنپرستان آماتور را با تصویر ارنستو چگوارا و در لفافۀ دیموکراسی، دوست، دشمن، انقلابی، چپ و راست آنقدر ناشیانه پیچسده است که استفراق آور است.

در نگاه نخست میشود به گمان قوی حکم کرد که این آقا ویا خانم بدون شک یکی از خانوادۀ آقای خلیل الله معروفی است که تا دو سال قبل با آقای اعظم سیستانی در یک سنگر مقدس قرار داشت و درین مدت با نوشته های بی محتوی اش به آتش نفاق زبانی و ملی در افغانستان هیزم میریخت و نویسندگان خوش نام دری زبان را با مقوله های من در آمد از دستور زبان به ریشخند میگرفت و حتی جبهه گیری مقابل زبان فارسی دری را از مرز های افغانستان بیرون برده و فرهیختگان ایرانی را هم زیر سوال میبرد. اما یکباره با همسنگرانش هم به بغاوت برخاسته و با سایت افغان جرمن انلاین مقاطعه نمود و سایت خانوادگی اش را به نام افغانستان آزاد و یا آزاد افغانستان به روی صفحۀ انترنت گذاشت و حالا علت در گیری اش با خانم جویا رقابت با اعظم سیستانی است.  وقتی کسی به این سایت میرود دیگر از غر و فش های سابق این دیپلوم انجینیر ادبیات چیزی نمیبیند و تنها به چیزیکه بر میخورد  هجو نامه هایست به نام روشنفکران و تهمت و افتراء و مقالات بیمایه و دزدی شده از سایت های ایرانی و افغانی مواجه میشود که به نحو مضحکی تغیراتی در آنها وارد شده. اینک این آقا و یاخانم سایت افغانستان آزاد؟ را سایت مبارز و وزین نام میگذارد.

نمیدانم این آقا و یا خانم تنها سایت افغانستان آزاد و کابل پرس را مورد جستجو قرار میدهد و یا کمی هم به سایت های دیگر مربوط مبارزین راه عدالت و انساتیت سر میزند. اگر چنین باشد که این آقا و یا خانم محترم سازمان های آزاد و انقلابی، مدافعین حقوق بشر، حقوق زن را در امریکا، هالند، المان، انگلیس، فرانسه و... دیگر ممالک غربی نشناخته باشد جای تأسف فراوان است. و اگر این آقا و یا خانم تصویری از خانم جویا را با دبلیو بوش و یا سرکوزی و انجلا مارکل و یا ملکه الیزابت میاورد جای شک نبود که خانم جویا را متهم مینمود. در حالیکه این آقا و یاخانم نمیداند که حتی در اسرائیل اشغالگرو صیهونست سازمان های دفاع از مردمان فلسطین وجود دارد که روزانه به کمک اطفال و مادران فلسطینی میشتابند و سازمانهای متعددی در تمام ممالک غربی  به نام حقوق بشر، پیام آوران صلح، حقوق و آزادی زن و خلاصه صد ها سازمان خیریه وجود دارد. این سازمان ها نه از کشور افغانستان و تنها به خانم ملالی جویا جایزه میدهند و مدال افتخار به گردن اش میآویزند بلکه در سر تا سر جهان از آسیا گرفته تا افریقا، اروپا و امریکای لاتین به زنان و مردانیکه در راه آزادی، صلح و امنیت و عدالت قدم بر میدارند جایزه تعین میکنند و از آنان بحیث همسنگران در راه و اهداف خویش دعوت مینمایند. اشتراک در چنین محافل آزاد اگر تسلیم طلبانه باشد خیلی  خند آور است. ملالی جویا بحیث یک شخصیت جهانی میتواند با هئیت وزرا و کابینۀ هر سرزمینی مذاکره کند این حق را نه خانم لمبه از او گرفته میتواند و نه آقای معروفی. زیرا مذاکره در جهت ابراز انزجار از اشغال، کشتار و ظلم ستم یکانه گفتمان حقیقی میان سیاستمداران است. ملالی جویا هیچگاهی با چگوارا مقایسه نمیشود و آنانیکه از شخصیت اسطوره ای چگاوارا مبارزات ملالی جویا را زیر سوال میبرند یا دیوانه اند یا خائین که به چشم مردم خاک میپاشند.  ملالی جویا نه مثل عدۀ از سالیان متمادی به اینطرف سنگر مبارزه اش یعنی افغانستان آزاد! را خالی نموده و در پهلوی سوسیال المان لمیده است و نه گاهی فرق میان تاجک، پشتون، هزاره و ازبک قایل شده است. این آقا و یاخانم باز هم با پر رویی زیاد مستعار نویس دیگری را به نام لمبه که ادبیات اش با ادبیات خانم مبارز و آزادیخواه!  نسرین معروفی فرقی ندارد به تعریف مینشیند. اما نمیداند که فرق میان نسرین معروفی که با ناز ونعمت المان بزرگ شده و ملالی جویا زمین تا آسمان است. و حتی اگر خانم نسرین معروفی با تمام رادیو های جهان جفنگ بگوید نه کسی برایش مدالی اعطا خواهد کرد و نه او را به رسمیت خواهند شناخت. زیرا او در المان زندگی میکند و ملالی جویا در میان آتش و خون  و در میان پای برهنه های محروم  زندگی میکند. گذشته ازین ها ملالی جویا در نخستین روز هایکه به مبارزۀ علیه ظلم و ستم و جنگ و جنگسالاران آغاز نموده  سنگر علیهده ای  از مرتجعین و نوکران اجنبی دارد. او گاهی حاضر نیست که  با تفرقه افکنان و جاسوسان  وطنفروش در یک جبهه قرار داشته باشد.

به نظر من این خانم و یا آقا میتواند با خانم ملالی جویا هیچ گونه همکاری نکند. و در المان آب خنک بخورند ولی برای تخریب یگانه امید زنان و مردان رنج کشیدۀ ما پای های نازنین خود را برهنه نسازد. البته این یک نصیحت من است. در غیر آن میتواند پهلوی جنگسالاران افغانستان آزاد!  چون کرزی، سیاف، عبدالله عبدالله، برهان الدین، دوستم، محقق و خلیلی ایستاده و دست مرحمت به ریش و پشم ایشان بکشد.

فریدون 

المان ــ فرانگفورت