چــه کـــــنم
محمـد ا صـغـر(عـبـا د ي)
من که د ل را به تودادم دگـر، جان چه کـنـم؟ تـوکـه بـودی زاول جـان، بگـو جان چه کـنـم؟
مـن که دل را به تو داده وگـرفـتـــارغـمـــم بـا جـفــــاي تـو و دردِ غــــم هجـرا ن چه کـنم؟
جـان ودل رقص کـنا ن سوی توپـروا زنمـود کـنون با کا لـبدِ که نیست در او جا ن ، چه کـنم؟
گـفتم: یک آن بگـو، دین و دل هـردو ستا ن هـردو ازما شد وازتـو نه شد یک آن، چه کـنم ؟
توکه با عشوه ی ا ندردل سنگ رخـنـه کـني خود بگـو، با دلک سنگ تـوا ي جان چه کـنم ؟
گــفـتـه بــودم کــه دل را بـه کسی نسپـارم بسپردم به تواش مـفت وهــم آ سان، چه کـنم ؟
درد عشق را بجــزوصـل نـبا شـد درمــــــان دور از آغوش تو، با درد بی درمان چه کـنم؟
بعـد یک عمرچـوبـدیـدم ، بـه د لـــبرگـفتــــم: آمدی در تن من جان دمید ،اي جا ن چه کـنم ؟
سر وسودای تـو دارم ، نـه سـر ِسود و زیـان بـا غ وبوستان وسراي وسروسا مان چه کـنم ؟
چوشنید یارزمن این سخن دانیکه چه گفت ؟ گـفت : برو، دوربرو، بی سر و سامان چه کـنم...
مـا رچ 2008 مـیسسآ گا – کـا نـا د ا
آن به معنی بلی