نـوای راگ هــا در بــاغ دل آواز می کارد

درآغوش طبیعت مزرعی از ساز می کارد

زبس راگ ومقام آواز موزون میکشد ازدل

که در انجـام خود صد لـذّت آغاز می کارد

دل مستانـه در امـواج رنگین می کند بازی

صدا در پرده هـای آن جهانی باز می کارد

گهی ققنوسی در آتش گهی چـون بلبل شیدا

در اوج آســمـان زنـدگـی پــرواز می کارد

محبت می شـود، گل واژگان عشق می آرد

پـرسـتو دوسـتی در پنجـۀ شـهـباز می کارد

بیا در محفـل سـاز و طـرب آوای دل بشـنو

که شوروحال وشادی با تم دمساز می کارد

دراوج نازکی ها سُر و لی رنگین می گردد

که در بـوم و بر پیچیدگی هـا راز می کارد

شـراب شـوق در جـام ترنّـم می دهـد سـاقی

در امـواج صدای مطـربـان ابـراز می کارد

زتارزلف وکاکل نغمه ها بیرون کشدمطرب

گهی راگ یمن خوانـد دمی شهناز می کارد

زمـانی شـش مقـام بـاسـتـانی را کـنـد آغـاز

گهی پاپ و محـلی شـوخک غمّاز می کارد

چونان مژگان برهم می زنـد گاه غزلخوانی

که با هـر غمزۀ نو مصرع اعجاز می کارد

نیابی دشـمنی و کـیـنـه در کیـش خـردمندان

نهال دوسـتی چـون حـافـظ شـیراز می کارد

ز حسن خـوبـرویان در کتاب خـاطـرات دل

به رقص و پایکوبی عالمی از ناز می کارد

ز تار و طبله و نای طرب در مـزرع دل‏ها

مغـنّی نغـمـه و آهــنـگ بی هـمباز می کارد

هنرازهندوچین واز خراسان کهن عمریست

بـه بـاغ فــارســی بـوی گل دلـواز می کارد

رسول پویان

1/11/2020