در جغرافیای خون و خشنوت  خدای ما

یک  بار سبز کن  گل  مریم  برای  ما

اینجا فغان بلبلی گلشن  ز  حد  گذشت

که اینگونه حجم هر قفسی است جای ما

فریاد میکشند  همه  از درد  و ماتمی

از عرش هم گذشته غریو صدای ما

آخر چرا به دود و غباری ز خشم تو

آلوده است مثل  جهنم  هــــوای  ما؟!

ابلیس های نسل عزازیل هر طرف

آمــــوزگار گشته و هم رهنمای  ما

***

گل گفتن و سلام محبت به قرن  ما

گردیده  سد رفتن و خاری  پای  ما

نعمت الله ترکانی