تقدیم به برادر شاعرم محترم شفیق رفیقی

معجون سرشت

گـهـر طــبع روان تـو خـروشـان بــادا

خزنهء شـعـر تـو پـاینـدهء دوران بــادا

ز جنونیکه بسازد همه معجون سـرشت

فـهم الـفـاظ  دل انگـیـز تـو آســان  بـادا

کـاج هـر چند بلند است وندارد سرخـم

قـلهء فـهم تو ای دوست به کیـهان بـادا

گـنج قـارون منامش کـه نـباشد انصاف

کـنـز شایــان ادب تـحـفـهء یـزدان بـادا

به کـمند کـه بـه او دنـیـای باور خوانـند

صفـت وهـم تــو سـازنـدهء انـسـان بـادا

همه هنگامهء شوق است صف همنفسان

بـه عـروج قـلـمـت عـشـق چو ایمان بادا

طبع شوریدهء من همچو نسیم سحر است

فکر والای تو هر لحظه به جولان بـادا

ز بـلـنـدای سـخـن گـر بـکـنم یـاد نـیـکـو

شـاعـران وطـنـم هـمچـو تـو شـادان بادا

سـخـن نـغز چـو عصاره پـانـیذ و شکـر

جـلـوهء وصـف نـشـاط هـمه نـیکـان بادا

شـبـنـم بـرگ پـرنـدم  ز دیـباچـهء  دل

بـارش شـعـر تـو در دفـتـر یاران بـادا

خلوت نـاز خـیالات دلـم رنگـیـن اسـت

رنـگ بـیرنـگـی مـا هـدیهء جانان بـادا

غـزل بـاغ تـمـنـای مـن  آزاد و سـپـیـد

تابش نـور غـزلهای تـو رخـشـان بــادا

بـه غـزالان چـمن سر کشی ها میزیـبد

مردمـی بـودن مـا درج بـه دیـوان بـادا

ز خـزانـیکه نـژنـدش به دلم رخنه نمود

تـن تو دور , شـعـور تو شگـوفـان بـادا

ملت زخمی ما سخت پـریشان وغـمـین

یارب آسـوده دلی , بر همه درمان بـادا

دشت اندیشه وافکار هنر سرسبز اسـت

نـخـبگـان هــنـر شـعـر دلـیـران  بــادا

همنفس عـطر گـل .صلح بپاشان بـوطن

خس وخاشاک وطن سنبل وریحان بادا

ای خدا وحشت شبهای سیه پـایان بخش

مـرز و بـوم وطـنم بـاز چـراغـان بـادا

جنگ هـرگز نبود چاره ی درد من و تو

آشـتـی هـــا  سـپـری مـردم افـغـان بـادا

حرف زیـبای بـخاری نبود جـز اخلاص

سـخـن نـاب شفـیق رحمـت بـاران بـادا

دسـتـهء گـل بـفـرسـتـم بـقـدردانـی شـعـر

رویش شعر تو همچون گلی خندان بـادا

از سروده های بلقیس بخاری

مدینه منوره 26 /11/ 1433 هـ

12/10/2012