افغان موج   
امشب به یاد کابل،یک بحر خون گریستم !
رفتم به دشت لیلی شور وجنون گریستم !
از فرط بیکسی ها کردم بغل غمم را !
در بلخ دل شکسته،زار و زبون گریستم !
رفتم به تخت رستم تا حال خویش گویم !
دیدم غنوده دیوی،بی چند و چون گریستم !
در صحن روضه دیدم صف بسته اند غولان !
یک کوه ناله کردم،یک دشت خون گریستم !
در خوابگاه جمشید خفاش کرده لانه ؛
بر روزگار سفله بر چرخ دون گریستم !
شیطان گرفته ما وا در کوه آسمایی !
پغمان بیادم آمد یک چهل ستون گریستم !
بستند باب دانش بر روی شهروندان !
در سوگ علم و عرفان،از حد فزون گریستم!
از بیخ و بن زدودند بنیاد علم وفرهنگ !
در زادگاه بهزاد،دارالفنون گریستم !
 
جبین ۱۱جدی ۱۴۰۱ هجری