تبر در دست نامردان دنیا

زنند بر قامت و بر ریشه ای ما

ز وحشت هر که می نالد به شهر ام

صدای معصیت بالاست هرجا

ز دست این همه سگهای پنجاب

نمی آید به چشم هیچکس خواب

همه غو غو کنند و پاچه گیر اند

نمایند هر که را غمبار و بیتاب

به خر توهین بُود با نام طالب

 که او بر بار سنگین است غالب

ولی طالب جهالت میکشد چون

ز شیطان آورد صد ها مطالب

عجب رسمی به این دنیای ما شد

که خرغوله گل زیبای ما شد

نشد که از رنگ و بویش دل بگیریم

بیابان محفل و ماوای ما شد

نعمت الله ترکانی.