خواب های سفیر ایران درکابل

رزاق مأمون- دهم اسد 1390

فداحسین مالکی سفیر ایران در افغانستان ادعا کرده است که کشورهای غربی در پی اخلال روابط تهران و کابل هستند.

وی درگفت وگو با خبرگزاری دولتی ایران – ایرنا- از "نزدیکی دوکشور" ایران وافغانستان سخن گفته و این "نزدیکی" را دلیل اصلی " شکست تلاش های غرب" تعبیر کرده است. سفیر ایران می خواهد بگوید که استخبارات آن کشور، به دور حکومت افغانستان کمربند محکمی کشیده است تا به عنوان سپر بلا علیه غرب استفاده کند و درگیرودار جنگ وکشمکش، دست آورد های ده ساله درافغانستان برباد برود.

اما سوال این است که چه چیزی روابط دو کشور را این گونه تنگاتنگ کرده که سفیر ایران ازآن راضی است؟

علت اصلی، ترس حکومت کابل از تلاش امریکا  وغرب به هدف براندازی و فرسایش حکومت است که تحت تلقین ایران، دربرابر متحدان بین المللی افغانستان شمشیر کشیده است. عامل دوم، پول بی حساب ایران است که به صورت شبکه ای دراختیار تمامی رهبران حکومت و رهبران تنظیم ها قرار می گیرد. سفیر ایران می خواهد بگوید که ما پل های عقبی حکومت افغانستان را درهم شکسته ایم و حکومت از آغوش جامعه بین المللی بیرون آمده است.

آقای مالکی گفت: "کارشکنی‌ها علنی نیست، به عنوان نمونه، اگر یک شرکت ایرانی عهده‌دار اجرای طرح عمرانی در افغانستان شود، آن ها (غرب) از طریق دستگاه اداری این کشور فشار می‌آورند تا آن پروژه در نهایت به شرکت ایرانی سپرده نشود."

تا جایی که من به حیث خبرنگار تحقیقاتی در طی ده سال اخیر درافغانستان ، ناظر راه یابی و فعالیت شرکت های ایرانی درافغانستان بوده ام، می توانم بگویم که مراجع غربی به طورلازم دربرابر این شرکت ها که همه مربوط به "سپاه پاسداران" و "وزارت اطلاعات" و شبکه ی بیرون مرزی "قدس" هستند، به طور"علنی" اقداماتی انجام نداده اند. دامنه فعالیت این شرکت ها چنان گسترده و شبکه ای شده است که ازحیطه کنترول غربی ها و حتی خود ایرانی ها خارج شده است. غرب موفق شده است که پای ایرانی ها را چنان به مرداب افغانستان فرو کنند که خروج ازین مرداب برای ایران بسیار هزینه بردار خواهد بود.

به نظرمن، سفیر ایران درین مورد درست تشخیص داده است که واکنش غربی ها دربرابر مراکز جاسوسی ایران درافغانستان و شبکه های نفوذی آن درمیان بلند پایه ها "علنی" نیست. آقای مالکی درتوضیح چه گونگی رابطه میان حکومت داران افغانستان و ایران، شاید نادانسته، راز بزرگی را افشا کرده است. وی گفته است:

"با توجه به روابط خوب تهران و کابل، معمولا این مانع تراشی ها و فشارها { مانع تراشی وفشارهای امریکا وغرب} به نتیجه نمی‌رسد."

از همین جمله ی کوتاه حدس زد که درآینده دور یا نزدیک چه حوادث مرگباری درافغانستان به وقوع خواهد پیوست. تعبیرصریح این گفته آن است که حکومت محتاج، ضعیف و دست نگرکابل به تشویق ودلگرمی های ایران- دشمن امریکا وغرب- یک جا با رژیم منزوی و معروض به تهدید های منطقه ای وجهانی ایران، علیه تمام جهان موضع گرفته است.

سفیر ایران در کابل گفته است که "آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی تمایل ندارند روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی تهران و کابل گسترش یابد."

لازم است این را گفته باشم که تنها امریکا وغرب، مخالف دخالت ایران درافغانستان نیست. ایران نباید نقش مردم افغانستان را به حساب خودش نادیده بگیرد. درحال حاضر، بخشی از حکومت افغانستان هرگز خواهان قربانی شدن به خاطر دلخوشی ایران نیستند. گزارش های دقیق دردست است که حکومت کنونی در رابطه با چه گونگی روابط با ایران- کشوری که خودش ازحیث اقتصادی وامنیتی روی یک تار راه می رود- به دو دسته تقسیم شده است.

هرچند ایران بنا به گزارش های رسمی ناتو وامریکایی ها، ارسال اسلحه به بخشی از طالبان را افزایش داده و با سازمان تروریستی القاعده برای مقابله با غرب برنامه ریزی را شروع کرده است، من به سختی می توانم باور کنم که مثلاً فاروق وردک، جنرال رحیم وردک، کریم خرم و حضرت عمر زاخیل وال و هدایت امین ارسلا و...به دام استخبارات ایران افتاده باشند.

اظهارات سفیرایران مؤید این پیام است که ایران حکومت و دولت افغانستان را به گروگان گرفته است و هرگونه تلاش های غرب برای اخلال این پروسه محکوم به شکست است. سکوت رهبران دولتی کشور نیز برقوت این پیام افزوده است؛ اما شعور اجتماعی و اوضاع سیاسی کشور تنها به دراختیار حکومت و شبکه های جاسوسی ایران نیست. تحولات عظیمی درپیش است. این تحولات تحت مدیریت جهانی شکل می گیرد و منطقه را شکل می دهد. حکومت افغانستان وقتی درهمسویی با ایران نسبت به حضور امریکا و غرب در کشور اعتراض می کنند، هنوز به این سوال پاسخ نداده اند که با تهدید طالبان و تشدید عملیات آنان چه گونه مقابله خواهند کرد؟

درحالی که کشمکش منطقه ای درحوزه افغانستان درحال گسترش است، هنوز زود است تا خواب های آشفته ای ایران درافغانستان طبق دلخواه مقامات ایرانی تعبیر شود.

افغانستان اگر با انگلیس و شوروی وپاکستان و امریکا شاخ به شاخ می شود، هرگز دربرابر برنامه های خرابکارانه ایران گردن نرم نشان نخواهد داد. حوادث هنوز در پیش است.

منبع:

: http://razaqmamoon.blogspot.com/2011/08/blog-post.htm