فراش باشی ها -  از حنیف اتمر، تا سلام رحیمی و میر رحمانی

اگر احمد مسعود، نه بگوید، کل پروسه برباد می رود.

از دیدن تصویر میررحمان رحمانی با رهبران طالب تعجب نه کنید. قرار داد دوستی بین این ها قبلاً سه روز پیش از سقوط کابل، در راولپندی مقر جنرال قمربجوا امضاء شده است.

احتمالاعکس رحمانی مربوط به گذشته است؛ اما دراصل ماجرا هیچ تفاوتی ندارد.

فعال شدن مجدد اتمر و قانونی، بخشی از همان پروسه است که کرزی و عبدالله از کابل آن را به نماینده گی طالبان و امریکا هدایت می کنند. 

قبلا سلام رحیمی به نماینده گی از اشرف غنی به این روند ملحق شده بود.

عبدالسلام رحیمی، وزیر سابق دولت در امور صلح و عضو کلیدی هیات مذاکره‌ کننده افغانستان پس از برگشت به کابل با مقام‌های طالبان دیدار و گفتگو کرد. وزارت خارجه طالبان به نقل از رحیمی می‌گوید او از بازگشت به کشور خوشحال است و از «تغییر مثبتی که با دولت جدید آمده قدردانی کرده است.»

به راستی خیلی خوشحال بود. با ریش های رسیده و لنگوته تحمیلی و مفلوک، شبیه به کسی داشت که مدت ها پیش به خلل دماغی دچار شده. 

او به دستور غنی و بازهم براثر مفاهمه با دپلومات های پاکستان به درگاه حقانی ها برگشت. انس حقانی رسماً به رسانه ها گفت که از ماه ها پیش بین شبکه حقانی و سلام رحیمی تماس و تفاهم برقرار بوده است. هیچ چیزی دیگر برکسی پوشیده نیست.

عمله قدیمی وبیروکرات ها هم یکه یکه قبلا رسیده بودند: ادریس زمان

محافظه کاران جمیعت اسلامی پیشاپیش به طالب پیوسته است.

 

 

رحمانی از کی نماینده گی می کند؟ از قشرقراردادی ها و تاجران مال باخته

هردو، مانند فاروق وردک، زاخیل وال و حشمت غنی، مالک صد ها میلیون دالر جایداد در افغانستان اند.

اقتصاد است که این ها را به طالب پیوند می زند و به بیعت وا می دارد

 

مافیا، یاد دارد که چه گونه جایداد های خود را بیمه کند. 

بعد از شرکت الکوزی،

میر رحمان رحمانی روزانه برای هفت هزار  پرسونل طالبان سه وقته اعاشه می پردازد. 

یک برادر رحمانی نزد طالبان اسیر است و این آمدن جنبه های مختلف دارد.

  تأمین هزینۀ روزانۀ حوزه های شهری بدوش میر رحمان رحمانی است. دارایی های غیرمنقول رحمانی درپروان وکابل بی شمار است. 

 

همه حلقه های این زنجیره که سقوط کابل از هم گسیخته بود، دو باره با هم وصل می شوند. حتی حشمت غنی به اوظبی رفته بود که پیام طالبان را به اشرف غنی برساند. از وی بخواهد بیاید در مجلس رسمی با حضور نماینده گان جهانی و منطقه یی، قدرت را به زبان خود به طالب تبریک بگوید و برود.

ماهیت قضیه به همین رسوایی و خفت آغشته است.

این ها جمع شده اند؛ ازین کشور به آن کشور می روند تا چه چیزی به دست آید؟

آن چه را که افغانستان ونسل نو از دست داده، هرگز به دست نمی آید.

این ها روی انگیزه های اقتصادی، قومی، اشاره استخبارات خارجی سرگرم دوختن یک لباس مشروعیت به بزرگ ترین گروه تروریستی تاریخ اند؛ اما به چی قیمتی؟

این یتیم های سرگردان عرصه سیاست افغانستان، باز هم در جال دونرهای خارجی بند اند. بودجه می گیرند تا کمپاین کنند. بودجه می گیرند تا سر از نو شعار بدهند که زنان افغانستان حق دارند تحصیل کنند!

اما مأموریت اول شان این است که پول های بلوکه شده افغانستان به دامن طالب ریخته شود.

انجو های خود را دو باره فعال کنند  با شریک های خارجی شان-  مانند CHA که در دوره اول حکومت طالبان نیز با طالبان کار می کرد. 

او برگشت و مورد شفقت انس حقانی قرار گرفت که به صلح کار کند. به صلح کار کند؛ مثل کاری که مثلا کرام الدین کرام به طالبان می کند.

بازگشت سلام رحیمی ها، اتمر ها و قانونی ها، فایده یی به افغانستان و طالبان ندارد. 

کارکنان قدیمی انجو ها دوباره دیسانت می شوند. 

 

درین میان تمیم عاصی چطور غیرحاضر است؟

غیر حاضر نیست. به زودی حاضر مجالس خواهد شد. او از مأموران خاص حنیف اتمر است. 

او چندی پیش نوشته بود:

 

« ‏رئیس جمهور غنی سه ماه بعد از سقوط از طریق حمدالله محب با خلیل حقانی داخل تماس شد تا در مقابل ضمانت های معتبر امنیتی دوباره به افغانستان برگردد. این کانال مذاکرات با مداخله پاکستانی ها خراب شد. حالا در دو ماه گذشته از طریق برادر خود حشمت غنی و سلام رحیمی با شبکه حقانی در ‏راس سراج حقانی مشهور به خلیفه در مذاکرات اند تا زمینه برگشت به افغانستان اشرف غنی و یک تیم از یاران او را برابر نمایند. اما تا هنوز نتیجه نداده است. 

 

حالا که شما عکس های میر رحمان رحمانی، عکس حشمت غنی با اشرف غنی، مذاکره جنبش ملی با امیرخان متقی، کمپاین اتمر – قانونی را می بینید فکر نمی کنید که پاکستان کمی عقب نشینی کرده است؟

 

از هیأت جبهه مقاومت به رهبری احمد مسعود هم دعوت شده است تا نشود در وسط جلسات، صدای مخالفت و نفی این تحرکات بلند شود که همه تلاش ها خنثی شود.

 

خلیل حقانی همچنان در خانه شخصی اشرف غنی در دارالامان حضور دارد و امانت آن را نگهداشته.

یک سوال دیگر هم حتمی در مغز شما جرقه می زند که معصوم استانکزی کجاست و مشغول چه کاری است؟

او درهمین روز ها از خود رونمایی خواهد کرد. 

 

غنی خاین سخت در تلاش است که به هر قمیتی، روی سیاه خود را سفید کند. بنیاد اجتماعی و اقتصای و سیاسی افغانستان را ویران کرد؛ حالا به اروپا و امریکا وعده داده است که از سیاست دست کشیده و می خواهد در رسانیدن کمک های بشری به افغانستان کار کند. 

 

 

حتی به طور غیررسمی گفته می شود که غنی را آماده می کنند که در ماه حمل به درگاه حقانی ها حاضر شود و در یک مجلس رسمی و نمایشی قدرت را رسما تحویل دهد و از آن پس، امریکا و انگلیس به همه جهان اجازه دهند که حالا می توانید امارت اسلامی را به رسمیت بشناسید.

 

در هفته آخر ماه دلو 1400 ژنرال ندیم احمد انجم، رئیس آی اس آی با مارشال عبدالرشید دوستم، حاجی محمد محقق و عطا محمد نور، در پایتخت ترکیه ملاقات دیدار کرد.

زمینه برای عودت رهبران سیاسی زیر پرچم طالبان و سپس تشکیل کمیسیون ویژه عودت رهبران سیاسی از سوی طالبان از همان دیدار  شروع می شود.

چنین امری امکان دارد؟ بلی، افغانستان جایی است که همه چیز امکان دارد اما جایی هم هست که همه ای امکانات با یک ضد حمله از بین می رود. 

فقط یک نقطه دربرابر این پروژه ایستاده است: جبهه جنگی در هندوکش ها- رهبری جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود

اگر تنها احمد مسعود و امرالله صالح به این سفره گستری های تاجران نه بگوید؛ کل این پروسه این برباد است.

نماینده گان پوشالی دیگرصاحب افغانستان ازدست رفته نیستند.

فقط کافی است که بخشی از رزم جویان نسل نو برای احیای مدنیت، عزت و فرهنگ افغانستان به جبهات وارد شوند.

اگر مردم افغانستان واقعاً حاضر به تحمل سیاه ترین حاکمیت بدوی تاریخ شوند، ما هم خواهیم گفت که مبارک شان باد. 

اما چنین نیست. دانشگاه ها عملا از محتوا خالی شده، قلب ها شکسته، صورت ها چروکیده وغم زده، گرسنه ها نومید تر، علم و هنر از سراسر کشور کوچیده- حتی زیگنال اخبار تلویزیون با ترانۀ تروریستی پخش می شود.

زنان و دختران درچاه فاجعه و محرومیت افتاده اند. زنان به بربریت یک تنه نه می گویند

فقط اتمر، قانونی، رحیمی، رحمانی و غنی خاین و همه ای شان، درطومار بازی بزرگ جدید درهم پیچیده می شوند. کافی است که نسل نو و احمد مسعود برپایان نامه اعمال این ها یک مهر باطل بزند.

افغانستان به هوای تازه نیاز دارد.  این مرداب خشکیدنی است.

 

۱۴۰۱فروردین ۱, دوشنبه

 

از تیتر دفاع مقدس

محمدعثمان نجیب

گزارش‌نامه‌ی افغانستان منتشر کرد.

 

 

 

Sent from my iPad