شهر بی دروازه

خراج

اگــــر خـــــواهی  بلندای  مقامی

خراجی تخت وتاجی ننگ ونامی

بسانِ هـــرسیه مستی بکَش   سَر

زخـــونِ میهـــــنِ  آزاده   جامی

کابوس

چسان  گردید ۀِ   مست  اشـاره

نمی بینی که ملت  خارِ  خـاره

بیا از خیرِ این  کابوس  بگـــذر

به کارِ شر چه حاجت استخاره

قنداق تفنگ

گرفته حال دل را بوی رنگت

فراموشی کجا وُ  یادِ  جنـگت

به دورِ چادرِ هر بیوه باقیست

نشان  پای  قـــنداق  تفـــنگت

شهرِ بی دروازه

خشونت رنگ وبارِ تازه دارد

سخنــــگویِ  بلند آوازه  دارد

صدایِ   یورشِ  سیلابِ آتش

هوایِ شهرِ بی دروازه  دارد

هالیودِ وحشت

خطوطِ  نقــشه های رهنــــماییم

به شهــرِ شورِ شُهــرت  آشناییم

حریفِ هالــیودِ  وحشتِ  جنگ

جــــنایت  پیشـــــگان  سینماییم

شغلِ خلاف

سخــــن ازبند و بست  ائتلاف  است

به شهرِ ماسیاست صاف صاف است

جدا  از آنکه  گـــردی  طالبِ  جنگ

به هرشغلی که روآری خلاف است

ساده بازیها

درینجا حُقّـه بازان رنگ رنگ اند

به اوجِ  ساده  بازیــها  زرنگ  اند

ز بوقِ  صلحِ شان پیدای پیداست

که اینان  طالبانِ  طبلِ  جنگ  اند

طبلِ جنگ

چرا  زیبا  چــرا  جالب  نگشتی

به  هر قلبی  چرا قالب   نگشتی

درین میهن ازان  بُردی  نداری

که طبلِ جنگ را طالب نگشتی

بازی موش وگربه

هَمَش این موشها  از اهل هوش اند

همیشه  گوشَکیها  را  بگـــــوش اند

خبر  پُشتِ  خبر  پنهان  و  پـــــیدا

که اینجا گربه ها همدستِ موش اند

صحنه سازی

به اوجِ جنگ بازی را به بینید

بنایِ صحنه سازی  را به بینید

برایِ  دُشمن  فریادِ  مـــــردم

گُلِ  صد امتیازی رابه  بینید

ویروس واگیر

صفِ  رقصانِ مستی  فسادیم

جنونِ  هر جنایت  را  ستادیم

گریزی کو ازین ویروس واگیر

اســیرِ  آنفــــــلونزای   نژادیم

 

نورالله وثوق

11/5/1388

wosuq@live.de