دارالمساکین

آب و آسیاب

تشــکر خانه  تان  آباد  یاران

عطـــا تان برلقاتان باد یاران

شبی ازخواب برخیزید وبینید

که آب از آسیاب  افتاد یاران

دارالمساکین

چه فریاد و چه تمکین است اینجا

نه از مهر ونه از کین است اینجا

به باطل رای  دل را می فروشیم

به حق دارالمساکین  است  اینجا

رای زنی

بنازم  آن  نگاه  با  صـفا را

که معنی کرده قاموس وفارا

صدای واژه  حرف حسابت

زده  رای  دل  ما را  نگارا

بیجا و بجا

زدم  بیجا  اگــر حرف  بجارا

کشیدم  از گلیــم  خویش  پارا

دمی با درهمی کردم فراموش

دریغا هم خودی را هم خدارا

درهم سرخ

به  روی  رویت  راوی  کارا

نهان را می توان کرد آشکارا

به شرط امتحان درهمی سرخ

نیابی  غیر  رنگ زرد  ما را

دستان فراموشی

مپنداری که اهل خورد وبردیم

زبان را در دهان خود فشردیم

ولیـــکن  آبـــروی  ملتی  را

به  دستان  فراموشی  سپردیم

راه وچاه

زدست  این همه یاران با  هوش

خط فکرم اگر چه گشته مغشوش

به  چاه  افتادگان  پای  خویشـیم

مرایاد و جهانی را فــــراموش

رگ خواب

به هرشامی که شور آش بالاست

نشان  شام  درویشان  همانجاست

مبین کج کج بسویم راست  گویم

رگ خواب شما ازدور  پیداست

حقه بازان

جفا را موجب ترویج  ماییم

دهان وارفته های گیج ماییم

وصال حقه بازان  دغل  را

به هرجا مرجع تزویج ماییم

چاق چاق

میان  همردیفان طا ق گشتیم

به رندی شهره  آفاق   گشتیم

چنان خوردیم  خون  َ

آبرورا

که چاق چاق چاق چاق گشتیم

 

نورالله وثوق

4/1/1388

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید