ایکاش ... هرروز8 مارچ می بود!

ایکاش برای دختران و زنان رجرکشیده افغانستان هرروز8 مارچ می بود تا صدای مظلومانه آنان بگوش جهانیان میرسید.

اینک روز جهانی 8 مارچ با اتمام میرسد وزندگی زجربار دختران و زنان افغان که فقط نفس کشیدن است نه زندگی ادامه میبابد .

به مناسبت  هشت مارچ روز جهانی زن همایشی شام دوشنبه از طرف خانم کلودیا پیپر معین وزارت خارجه آلمان دربرلین برگزار شده بود که درآن تعداد زیادی از شخصیت های اجتماعی و فرهنگی آلمانی و کشورهای اسلامی  تحت عنوان نقش زنان در گفتگوی از فرهنگ ها اشتراک نموده بودند . خانم پیپر معین وزارت خارجه آلمان در آغاز سخنان خود گفت رول زنان در گفتمان فرهنگ ها از اهمیت خاصی برخوردار است وی افزود ما میخواهیم برای غلبه بر تبعیض یکپارچگیی بین زنان و مردان را بوجود آوریم .

معین وزارت خارجه آلمان دراین همایش در حضور بیش از 800 نفر که بیشتر شان خانم ها بودند  گفت : ما میخواهیم که زمینه مشارکت زنان و دختران را در تمام زمینه های فرهنگی و زندگی عادی بطور فعال نقش داشته باشند یکی از خواسته های زنان در جامعه مبارزه با حقوق یا معاش برمبنای شایستگی باشد نه اینکه زنان به علت زن بوده معاش کمتری بگیرند و همچنین مبارزه برای حضور فعال  زنان درعرصه های سیاسی و فرهنگی و ساختار دولتی از اهداف مهم زنان میباشد .

دراین همایش خانم پیپر معین وزارت خارجه آلمان با خانم منار عمریکی از زنان فعال مسلمان در قاهره و تعدادی از زنان دانشمند اسلامی از کشور های ترکیه ، الجزیره در رابطه با مشکلات زنان در جهان به خصوص کشورهای اسلامی به بحث و تبادل نظر پرداختند .

معین وزارت خارجه آلمان درمورد حقوق زنان درافغانستان گفت : در راستای آموزش و پرورش خصوصا دختران دانشگاهی نسبت به چند سال گذشته تا 20 فیصد افزایش یافته است همچنان آموزش پسران و دختران افغان در مکابت افغانستان موفقیت های به دست آورده اند وی افزود در حقیقت وضعیت زنان درافغانستان نگران کننده میباشد  دولت آلمان در زمینه اشتغال برای  زنان با دولت افغانستان و بعضی از ولایت برنامه های را روی دست گرفته که بعضی به مرحله اجرا درآمده است

بیش از صد سال قبل زنان ازچندین کشوراروپایی منجله آلمان به تشکیل روز جهانی زن در کپنهاگ اقدام نمودند و درسال 1977 میلادی  هشت مارچ به عنوان روز جهانی زن ازطرف سازمان ملل به تصویب رسید ودرکنوانسیون 1979 برای رفع هرگونه تبعبض علیه زنان دراین سازمان توافق صورت گرفت .

نقش زنان یک فابریکه نساجی درنیویارک درهمان اویل جنبش زنان برای آزادی حقوق زنان از اهمیت خاصی برخوار بود.

یکی از زنان کارشناش ترکیه گفت :ما میخواهیم به عنوان مسلمان و با باورهای دینی خود عضوی از جامعه جهانی  باشیم ما میخواهیم اجازه داشته باشیم با چه سنی ازدواج نمایم ما جدآ مخالف ازدواج اجباری هستیم وی افزود از جایکه درآلمان و سایر کشورهای اروپایی به دختران زیر 18 ساله اجازه ازدواج داده نمیشود بعضی مسلمانان در کشورهای اروپایی دختران خود را به نهانه ی تعطیلات به کشورهای شان میبرند و دختران خود را مجبور به ازدواج اجباری با اقوام و دوستان خود مینمایند و بعدا به آلمان برمیگردند که باید جدا علیه این روش مبارزه کرد.                                           

  بقول کارشناسان حقوق زنان درافریقا که میگویند:

ظلم و جنایت  دیگری که دربعضی کشورهای اسلامی خصوصا آفریقا به دختران خورد سال و یا نوجوان دخترصورت میگیرد (جراحی دستگاه تناسلی ) آنان میباشد که تا آخرعمراین عمل جراحی آنان را رنج می دهد و از لحاظ روانی هیچ علاقه ای به ازدواج و یا روابط جنسی ندارند  سالانه میلون ها دختر تحت این عمل جراحی در افریقا و تعدادی هم در کشور های آسیایی قرار میگیرند. خصوصیات مرد سالاری یا پسرسالاری ازهمان روز تولد درخیلی ازخانواده ها خصوصا در شهرستان ها و دهات افغانستان  که بیشترین جمعیت درآن زندگی میکنند مشاهده میشود .

کارشناسان حقوق زنان میگویند : دختران افغان از همان روز تولد خود با  تبعیض بدنیا میآیند در جامعه افغانی هنوز هم  از تولد دختر در خانواده ها  احساس خوشی و سرآفرازی نمیشود یا کمتر است نسبت به تولد یک پسرها  همچنین مادری که برای چندمین بار دختر به دنیا آورده مورد مهرومحبت شوهر و اقوام شوهر قرار نمیگیرد اغلب پدرها به علت نداشن پسرازخانم  اول خود طلاق میگیرند و یا برای همین منظور یعنی پسر نداشتن زن دوم میگیرد .

برای تولد پسران بیشتراحساس خوشی میکنند یا جشن میگیرند شرایط درافغانستان طوری است که دختران در خانه باید درخدمت برادران خود قرار گیرند یعنی همان طور که مادردرخدمت پدر است باید دختر نیزدرخدمت برادر باشد پسران فکر میکنند که وظیفه خواهران خورد سال یا بزرگسال این است که به پسر ها احترام بیشتر داشته باشند و خدمت شانرا بکنند حالا اگر این کار از روی علاقه باشد خوب است ولی اکثر پسران این را وظیفه دختران میدانند که ازهمین جا آغاز مرد سالاری شروع میشود این وظیفه فامیل ها میباشد که احترام و محبت دختران و پسران خود را برابر داشته و در عمل نیز نشان دهند که دختر نیز موجود با ارزشی میباشند مانند پسرها .

 هموطنانیکه در دهات و شهرستان های دور دست افغانستان  زندگی کرده باشند و یا از آن مناطق دیدن نموده باشند مطالبی را که اینجانب نوشته ام بهتر درک کرده میتوانند  .

دختران و زنان درافغانستان مورد خشونت و سرزنش قرار میگیرند و قانونی نیست که ازایشان درست پسیبانی و حمایت نماید .

در مقابل این همه خشونتها وبی عدالتی ها هیچ پناه گاه قانونی درافغانستان  برای زنان وجود ندارند   گزارشات رسیده از افغانستان حاکی ازآن است که روزانه ده ها دختر جوان و زن در افغانستان به علت خشونت های طاقت فرسا به خود کشی از قبیل خوردن داروهای سمی و یا خود سوزی دست میزنند اغلب این دختران از سنین 12 تا 19 ساله و یابیشتر میباشند .    ده روز قبل دو دختر 13 و 15 ساله در ولایت هرات توسط داروهای سمی دست به خود کشی زدند که حال یک دختر بسیار وخیم گزارش شده است. درمصاحبه های که من در بیمارستان هرات واز دختران و یا زنانیکه دست به خودسوزی میزنند جویا میشوم  این دختران با سنین بسیار کم ازوداج میکنند و یا به ازدواج مجبور میشوند شاید این دختران جوان از لحاظ جسمی بقول پدر دختر و یا ملا صاحب آمادگی ازدواج را داشته باشند ولی هنوز از لحاظ روحی وفکری آمادگی  چنین ازوداج ها را ندارد یک دختر11تا 13 ساله که هنوزیک عروسک پلاستیکی یا پارچه ای رادر بغل میکنند ناگهان همین دختر 12 و 13 ساله  یک موجود زنده و طفل شیرخوار را دربغل میگیرد که بین 3 تا 4 کیلو وزن دارد همین دختر که چند ماه قبل دنبال مادرش میدود خودش اینک مادر شده اینکه چه درد های جسمی و روحی را متحمل شده انسان را وحشت زده میسازد و طوریکه یک دختر 14 ساله که 8 ماهه حامله بود باجراحات شدید خود سوزی به شفاخانه هرات منتقل میشود اول دکتران فرزند او را نجات میدهد درمصاحبه ای به من میگوید هنوز 13 ساله نشده که مجبور به ازدواج شده است و همیشه مورد لت وکوب مادر شوهر قرار میگرفته چون پس از ازدواج جهزیه به خانه شوهر نبرده است به همین علت مورد سرزنش فامیل شوهرقرارمیگیرد چون دیگر تحمل این همه آزار جسمی و روانی را نداشته دست به خود سوزی دست زده است این دختر جوان که جراحات سوختگی اش خوشبختانه زیاد نبوده زنده مانده ولی آثار سوختگی برای همیشه در صورت و بدنش معلوم میشود دختر 19 ساله دیگر ایکه با جراحات شدید سوختگی به شفاخانه هرات منتقل شده است میگوید خودش خود را آتش زده است از او میپرسم آیا اولاد داری  ؟ میگوید سه اولاد دارم معلوم میشود این دختر نیز به سن 13 یا 14 ساله گی ازدواج نموده است زمانیکه بیشتر با دختر داخل صحبت میشوم و خانم ایکه گویا مادرش میباشد به دختراش میگوید چرا حقیقت را نمیگوی با کمی صحبت میکوشم اعتماد او را بخود جلب کنم مادر و دختر درحال گریه میگویند مادر زن اش او را آتش زده حتی درحال سوختن کوشش نکرده آتش را خاموش کند در همین حال شوهر وارد خانه شده و خود را بر روی زن آتش گرفته  میاندازد و آتش را خاموش میکنند او درحالت گریه مرتب از من خواهش میکند مبادا به فامیل شوهراش خبر شوند چنین تصور میشود که خشونت و آزار جسمی باید آنقدر زیاد باشند که این دختر درچنین حالی هنوز هم ازمادر شوهرش میترسد این دختر جوان میگوید هنوز از فامیل شوهرش کسی به دیدین او نیامده است. سه روز بعد از دو واقعه خود سوزی دو دختر جوان خبر شدم زمانیکه به شفاحانه مراجعه نمودم هردو دختر دراثرجراحات شدید متاسفانه فوت شده بودند.

ازداکتر بخش سوختگی که نام اش را ذکر نمیکنم میپرسم آمارسوختگی ها درسایر ولایات چطوراست او میگوید در ولایات جنوب ، شرق وشمال افغانستان بسیار زیاد است ولی عدم حضور فعال خبرنگاران درآن مناطق مانع بخش آمار خشونت علیه زنان و خود سوزی ها  میباشد به گفته همین داکتر در مناطق جنوب و شرق دختران و زنان ایکه مورد خشونت و آزار جسمی قرار میگیرند به شفاخانه کمتر اطلاع میدهند و جرعت گزارش چنین اخباری را ندارند .

دیدن این دختران خورد سال با بدن های سوخته و داستان های تلخ روز مره و لت و کوب و ناسزا گفتن ها به این مادران جوان روح و روان انسان را متاثر میسازد و انسان را به مرز جنون میکشاند . رواج های نا پسندیده که هنوز هم فامیل های که خود با فقر زندگی میکنند باید جهزیه به خانه شوهر ببرند یکی از مشکلات عمده دختران خصوصا دخترانی که در دهات و اطراف زندگی میکنند میباشد

دختران و زنان به مقامات عدلی و قضایی افغانستان پناگاهی ندارند به شکایات زنان درست رسیدگی نمیشود کسی اعتراض و شکایت آنان را در مقامات امنیه و دادستانی نمیشنود و یا باور نمیکند بیش از نیمی از دختران و زنان افغانستان شاید هم بیشتر به همین زندگی درد آور محکوم باشند.

این مشکلات با کمک جامعه جهانی و پول حل نمیشود این عنعنات ناپسندیده فقط با کمک مقامات عدلی و قضای افغانستان با روحانیون ،  ملا ها ، بزرگان محل ، ملاهای دهات وکلای گذر که اجازه ازدواج دختران زیر سن 15 ساله به هیچ عنوان صادر نکنند و خطبه نکاه را نخوتنند شاید خوانندگان این مضمون بمن انتقاد کنند که دختر 15 ساله هنوز طفل است من به آنها حق میدهم ولی در شرایط موجود سازمان حقوق بشردرافغانستان به سن 15 توافق نموده ولی روحانیون و ملا صاحب ها سن 12 و 13 را برای ازدواج درافغانستان  مناسب میدانند .

ازدواج زیرسن درافغانستان  مشکلاتی را برای پناهنده گان افغان که به  اروپا محاجر میشوند بوجود آورده است در این اواخر صد ها فامیل از طریق ترکیه و یونان وارد آلمان و بعضی ها وارد شهر برلین شدند من گاهی در رابطه با مشکلات پنانده گی و ترجمه با بعضی از ایشان همکاری میکنم  اغلب دختران جوان زیرسن 14 تا 16 در افغانستان یا ایران ازدواج میکنند مادران برای اینکه دختر شان را از فامیل جدا نکنند یک یا دوسال سن دختر را کوچک تر معرفی منمانید که این به مشکلات شان می آفزاید ازدواج 13 تا 15 ساله نزد مقامات آلمانی مورد قبول قرار نمی گیرد این هم به مشلات شان افزوده میشود.

در خاتمه من حقوق دان و تحصیلات دینی ندارم و به هیچ عنوان دراین موضوع مداخله نمی کنم ولی به عنوان خبرنگار شاهد این بی عدالتی ها و خشونت ها هستم وفقط ازآن گزارش میدهم و آنرا به عنوان یک انسان و مسلمان درست نمیدانم این وظیفه مسؤلین افغانستان است تا هر چه زود تر سن مشخصی را برای ازدواج تعین نمایند و آنرا به نمایندگان سیاسی افغانستان درخارج از کشور نیز اطلاع بدهند که تا اندازه ای این مشکل حل گردد  .

محمود منجم زاده برلین آلمان