افغان موج   

غزل

بیا خطی بکـــش ـ  بین  من  خود باز یک دیوار

و گُم  کن گــر بنامــم   دیده  بودی  هر کجا آثار

اگـــــر بسیار  قهری  تا مرا  دیدی  بکش  چاقو

بکُش!  شاید  فرو  ریزد  همه   خشم ترا یکبار

نمیــــدانم چرا در  کُشــــتن  من  حیله  میسازی

تویی سلطان  و من رعیت...نساز افسانۀ بسیار

چرا رحم و چرا شفقت به نام ام ثبت  میسازی؟

منم مُجرم تویی  قاضی به پا کن چوبه های دار

تو پاکی  و منم  آلوده  با یک عـشق  دنیا  سوز

گناه  تو  به  مثقال است  گناه  من بود  خـروار

***

ترا این  شان  شوکت  زیب دارد  نازنین  من

منم از  زندگانی  با  غم  بسیار خود،  بیــزار

نعمت الله ترکانی

30 اپریل 2010