بارگاۀ وصال

هَــــــوَس ســوزیــد بی باکـانه ، امکانم ، لهیب ِ من

نـَفـَس در خون تپید از جذب ِ عرفانم ، خَضیب ِ من

بسی چــیدم  ز شــــاخ ِ آرزو ، گلهـــــای ایـقـان را

عَسَس کــوشــــید بهـــر ِ  کـُفر  ِ ایمانم ، رقیب ِ من

ز نیرنگ ِ زمـــان تا دل  بـه دام ِ بُغض و کین افتاد

مَرَس ببریــــد از گـــردن ، ز فــرمانم ، مَهیب ِ من

شــنـیـدم  ناگــــــه آهـــنگ ِ  ملـیــح  ِ وحـدت ِ عالم

فـَرَس تا زیـد   در میدان ، که چوگانم ، صلیب ِ من

ز تکفیر ِ کس و ناکس ، مفاصل آب ، چون سیماب

جَــرَس نا لــــید  از  سُکـران ِ کفرانم ، خَطیب ِ من

زدنــــد  تا  قـــــرعــۀ  فالش بنامـم  ، از حسد بنگر

مگس ســـوزید  بال و پر ، بـه قربان ، حَسیب ِ من

ز تــــاج ِ بـنـدگی یی  درگهش ، نازم به خود هردم

ا َنـَس  ترســــید از تـفـســـیر ِ قــــرآنــم ، لَبیب ِ من

ز اشــــراق ِ جــــما ل ِ  یــوسفش ، تاراج ِ دلهـا شد

حَـرَس خـوابـیــــد ، دیــدم   ماۀ کنعانم ، مَغیب ِ من

ز خــــاک ِ پــای احـــبابش ، میسر گـــر شدی مارا

مَجَس تایید ِ کـُحلـَش شد ، به چشمانم ، حَصیب ِ من

بنازم مستی یی مست ِ ، کــــه تلـخ ِ هـجـر ِ جانانش

مَلـَس گردید در کامش ، بــه هــــر آنم ، حَـلیب ِ من

به دام ِ زلف ِ مشکینش ، دل ِ « نعمت »  بجــا افتاد

قـَفـَس با زیــد ،  قـید و بـند و زنــدانم ، نـَـقـیب ِ من

معانی بعضی از واژه ها :

لهیب = شعلۀ آتش                                    عسس = شبگرد ، پاسبان، گزمه

خَضیب = حنا کرده شده                             مَرَس = طنابیکه در گردن ِ سگ میبندند

مَهیب 0 کسیکه از او بترسند                       فـَرَس = اسب

حَسیب = حساب کننده ، بزرگوار                  جَرَس = زنگوله ، زنگ گردن چارپایان

لبیب = خردمند و عاقل                              ا َنـَس = کسیکه به او ا ُنس گرفته شود

مغیب = پنهان شده                                         حَرَس = نگهبان و حارس

خَصیب = زمین ِ پر برکت                               مَجَس = محل ِ لمس ، محل ِ نبض

حَـلـیـب = شراب ِ خرما                                  مَـلـَس = میخوش ، ترش و شیرین

نـَـقـیـب = سرپرست ، سزرگ ِ قوم