عـــــــید
عید آمد و لب تــــو، به گلــخنده وا نشد
از صد هـــزار درد، یکی هـــــم دوا نشد
در حیرتم که هر سحـــری کرده ای دعا
نزد خــــدا، اجــابت آنان چــــــرا نشد؟!
دانم که هـــــرچه داد خدایت به راســتی
اما کسی ، صـــــراحت این مدعا نشــد
صیام رفت و روزه هنوزهم ترا رواست
یک نان سفــره تو گهـــی هم دوتا نشد
ای مــلـت نجیب که افغــــــان نام تسـت
در خانۀ تو، وای که صــلح وصفا نشد
بشکن تو رسم کهــــنۀ جنگ وجدال را
کز این طریقه، کاخ سعــــادت بنا نشـد
هر روز عید باشـد اگر دوستی کنـــــیم
در نــــزد دوست حـرف محبت فنا نشد
نعمت الله ترکانی
10 اکتوبر 2007