دوست فرهیخته و ارجمندی دوبیتی هایم را از طلوع دوباره استقبال  و از المان برایم ایمل نموده است. بهتر دانستم که یکجا با دوبیتی هایم در اینجا به دوستداران شعر پیشکش کنم.

لاجورد

درون کــوه قلب پُر ز درد است

دلی آزرده با صد آه  سرد است

مـــــیان  قصـر های  تازه  بنیاد

خیل  قاچاقبـــران لاجورد  است

کاسه لیس

به مــلک ما هر آنکس کاسه لیس  است

وزیر  و  یا  وکــیل  و یا  رئـیس  است

مجــو  یکـــرنگی  از مُــــلا  و   طالب

که از مادر همه دو رنگ و پـیس است

نام و ننگ

صف  مـــردانگـی  با  نام  و  ننگ   است

ستـــیز از دل  به  دشمن  بیــدرنگ  است

مــکـــن  باور که رحمــی   بر دل  اوست

مگوی آدم  که  از هفت پشت  سنگ است

شعر و شعار

دلی دارم که از غم بیقـــــرار است

به غربت روز من شبهای تار است

ز دست  ناکــسان  نالـــم   عزیزم!

مگو دیگر که شعر من شعـار است

بهار برای رزگر پور

بهاره  گل  به   گلدان  زیب   داره

که هــر جا میشود  بردش  دوباره

گل  و  گل  بته  های  شهر ما  را

کند صد خار و خس هر دم نظاره

 

نعمت الله ترکانی

3 سرطان 1389

 

دزد لاجورد

 

وطن ،  دانم که  قلبت پر زدرد   است

صدایت  ، آیه  هـــــای  آه  سرد  است

به شعر شاعرت خواندم که این زخـــم

زناوک هـــــــای دزد لاجــــورد است

کاسه لیس

هر انکس که  وکیل و یا  رئیس  است

به ملک ما  تمام اش کاسه  لیس  است

چه گوییم  از مـــــــجاهد یا  که طالب

جبین  تاریخ از این  فتنه خیـس  است

نام و ننگ

غــم ما ، ایستــــــــــایی  و درنگ است

مغیلان در ره ما چوب و  سنگ  است

صف مـــردانگی  را گـــــــــــر ندانی!

ببین  دنیای ما  دنیـــــای  رنگ   است

شعر و شعار

خبر دارم که قلب ات بی قرار است

به غربت روز هایت شام  تار است

اگر گفتی ز کردار مغـــــــــــــیلان

نمی گویم که اشعارت  شعار است

بهار

بهاراست ، گل به گلدانم ،  نرُسته

به هر جایی  چمن خاری   نشسته

سـراب  است آنچه  میبینی عزیزم

درخت  عقل و ایمان  را  شکسته

شهر  کلن ــ آلمان

01.08.2010

با عرض حرمت

برادرت :  رازق « ویدی»