اسحاق "ثنا"

چه خوش صداست به گوشم صآدای ازآدی       چــه روح نواز بود دایما ندای آزادی

ز هر چه مخمل دیبا و فرش پرنیان و پـرند      خوش است نرم و صفا بوریای آزادی

چـه بهتر است تن و جان و مال و هستی ما       اگــر رود بـــرود در بقـــــای  آزادی

ز هر چه خــوب جــهان است از برای بشر       بود  زیاده  و افـــزون بهـــای آزادی

خــوشــی نصیب به آن مــلــتی  شود  دایــم        پرد به اوج فــزایش هــــمای  آزادی

همیشه حفــظ کــند خــاک مــا   و  ملــت ما       ز هــر گــزند به دوران خدای آزادی

سزد به نظم کشی با کلام ناب دری

"ثنا" به صفحه ی کاغذ ثنای آزادی