افغان موج   

سربینتسا وافشار، بهسود، بامیان و...هیچ تفاوتی با هم ندارد

  کاوه غرجی

دادگاه رسیدگی به جنایت جنگی درصربستان درخواست استیناف راتکو ملادیچ در مورد استردادش به دادگاه لاهه را به اتهام نسل کشی  رد کرده است.

ملادیچ درسال 1992 پس ازفرو پاشی اتحاد جماهیر شوروی واعلام استقلال بوسنی از یوگوسلاوی به مدت چهارسال همراه با ارتش خود به شهر های مسلمان نشین بوسنی حمله کرده و هزاران نفررا قتل عام ودرگورهای دستجمعی  دفن کردند. دراین فاجعه بیش ازهفت هزار و 500 نفر مرد و کودک جان شان را از دست دادند.

 راتکو پیش ازفرستاده شدن به لاهه اجازه یافت تا ازقبردخترباوجدان اش که به خاطرشرم ونفرت ازجنایاتی که پدرش انجام داده بود درسن بیست وسه سالگی خود را با طپانچه موردعلاقه پدرش بکشد، دیدن نماید. 

گروهای زیادی ازنژادگران صربی برای حمایت ازراتکو تظاهراتی را درشهر های مختلف بوسنی به راه انداختند و او را قهرمان خواندند. شنیدن آن شعار ها مرا به یاد قهرمان های ملی کشورم انداخت.

خبردستگیری ومحاکمه راتکودرچند روزگذشته به صورت گسترده دررسانه ها منتشر شد ومورد استقبال گروه های مدافع حقوق بشردرسراسردنیا قرارگرفت. ازاین رودرصورت توجه جدی کشورهای مختلف و رویکرد منطقی دیوان کیفری بین المللی مبنی برمجازات ومحاکمه عاملان جنایت علیه بشریت، شاهد گسترش برخورد با جرایم بین المللی و سازمان یافته درسرتاسردنیا باشیم، اما گویی اراده دولت های قدرتمند دنیا مبنی بررهایی جنایتکاران و اقدام گزینشی در این ارتباط همچنان ادامه دارد.

آنچه درافشارکابل اتفاق افتیده است بدترازجنایاتی است که درصربستان به آن نسل کشی و فاجعه نام می گذارند. قرار گزارش های گاردین درسال 2001 افراد تحت امرمسعود و سیاف در فاجعه افشار بیش از ده هزارزن، کودک؛ پیر مرد و اطفال را درسال 1993 قتل عام نموده اند.

بیش از 750 نفر دراین حمله مفقود شده که بنا به اظهارچند نفری که ازدست نیروهای جمعیتی و سیاف نجات یافته اند، همه بعدازبیگاری به قتل رسیده و تاهنوزحتی ازگورهای آنها خبری نیست.

 درفاجعه افشارسینه زنان را بریدند ودرمیان خون واتش به انها تجاوزکردند و زنان حامله را شکم دریدند وبرسربچه ویا دختر بودن جنین آنها شرط بندی کردند که نوشته ها و ویدیو ها و عکس های زیادی دراین مورددرانترنت قابل دسترس است.بناجنایاتی که درافشارکابل اتفاق افتیده است بدترازجنایاتی است که درسربرنیستا روی داده و باید به ان توجه شود.

پروژه عدالت برای افغانستان که اگرچند هیچگاه به آن توجه یی صورت نگرفت درمورد اشخاصی که حمله به افشارونسل کشی در آنجا را رهبری می کردند می نویسد:

:"دولت اسلامی ازطریق وزیر دفاع احمد شاه مسعود و رهبرمتحدین حزبی، عبدالرسول سیاف نیروهای نظامی ذیل را به شرکت در عملیات افشار فرستادند.

قوماندان های جمعیت اسلامی و قطعات

محمد قسیم فهیم، رئیس استخبارات، مسوول عملیاتهای نظامی ویژه در حمایت از تعرضها و حملات و شریک در برنامه ریزی عملیات می باشد.

انور دنگر، قوماندان فرقه ای از مجاهدین از شکر دره شمالی که توسط شاهدان متعددی به عنوان رهبر نیروهای نظامی که در دو روز اول عملیات تجاوزات را مرتکب شده اند، نام برده شده است.

ملا عزت، قوماندان فرقه ای از مجاهدین از پغمان که توسط شاهدان عینی متعددی به عنوان رهبر نظامیان که در دو روز اول تجاوزات را مرتکب شده اند،نام برده شده است.

محمد اسحاق پنجشیری، قوماندان لوایی از مجاهدین که طبق شاهدان در حملات شرکت داشت.

حاجی بهلول پنجشیری، قوماندان لوا که مطابق گفته شاهدان در حملات شرکت داشت.

بابه جلندر پنجشیری، قوماندان لوا که در عملیات شرکت داشت.

خانجر آخوند پنجشیری قوماندان کندک (غند) که در حمله شرکت داشت.

مشتاق لالی، قوماندان کندک در حمله شرکت داشت.

بازمحمد احمدی بدخشانی، قوماندان فرقه که در حمله شرکت داشته و از قرغه حمله کرد.

قوماندان های اتحاد اسلامی و قطعات شرکت کننده درعملیات حاجی شیرعلم، قوماندان فرقه وابسته به سیاف از پغمان توسط شاهدان عینی متعددی به عنوان رهبری نظامیان در افشار در طی دو روز اول زمانی که تجاوزات به وقوع پیوسته، نام برده شده است.

زلمی طوفان، قوماندان لوای 597 توسط شاهدان عینی متعدد به عنوان رهبری نظامیان در افشار طی دو روز اول، زمانیکه تجاوزات به وقوع پیوسته، نام برده شده است. ( لوای 597 قبل از سقوط دولت نجیب الله وجود داشت و لوای تانک مرادات نامیده می شد.) این لوا در منطقه کمپنی در غرب کابل موقعیت داشت.

داکتر عبدالله، قوماندان در سطح کندک (غند) لوای 597 توسط چندین تن از شهود به عنوان رهبری نظامیان در افشار در روز اول و دوم که تجاوزات انجام یافته، معرفی شده است.

جکرن نعیم، قوماندان در سطح کندک (غند) لوای 597 نیروهایش را در روز دوم عملیات مستقر کرد.

ملا تاج محمد شریک در پلانگذاری عملیات معرفی شده است.

عبدالله شاه توسط چندین شاهد به عنوان رهبری نظامیان در افشار و مسئول در دستگیریهای  خود سرانه ، آدم ربایی و دیگر تجاوزات نام برده شده است.

خنجر که نیروهای نظامی را در روز دوم عملیات در افشار مستقر کرده است.

عبدالمنان دیوانه، قوماندان در سطح کندک (غند) توسط شاهدان به عنوان کسی که نظامیان را در روز دوم عملیات مستقر کرده، نام برده شده است.

امان الله کوچی، قوماندان در سطح کندک (غند) نظامیان را در روز دوم عملیات در افشار مستقر کرده بود.

شیرین، قوماندان در سطح کندک (غند) در روز دوم عملیات، نظامیان را در افشار مستقر کرده بود.

مشتاق لالی، قوماندان در سطح کندک (غند) نظامیان را در روز دوم عملیات در افشار مستقر کرده بود.

ملا کج کول در روز دوم عملیات نظامیان را در افشار مستقر کرده بود.

سید حسین انوری سابق والی هرات و....

ایت الله محسنی زنباره حرکت اسلامی افغانستان اکثرکسانی که دربالا از آنها نام برده شده است فعلا هم درچوکی های مهم و بلند دولتی گماشته شده و بدین جهت افغانستان رکود فاسد ترین حکومت درتمام عرصه  هارا به خود اختصاص داده است.

بعد ازتمام جنایت های که درافغانستان اتفاق افتیده و خواسته های مردم افغانستان ازجامعه جهانی و وضعیت فعلی که جنایت پیش گان باردیگر برسرنوشت مردم حاکم می شوند،و دولت افغانستان و نیروهای خارجی خواهان صلح با طالبان اند، مردم افغانستان آن مشعل فروزان، دردست آن مجسمه را نه نشان آزادی و حقوق بشر بلکه مشعلی می بینند برای اینکه جنایت کارانی چون سیاف و محسنی وعمر کور ...در پرتو آن با چشم بازجنایت نمایند.

نوشتن درموردفاجعه افشاروجنایت های مسعود وسیاف و...و قتل عام های را که برادران طالبی اقای کرزی درسالهای حاکمیت شان درمزارشریف و بامیان ودیگرشهرهای افغانستان انجام داده اند ویا حمله هرساله طالبان و پاکستانی ها زیرنام کوچی که با حمایت دولت کنونی صورت می گیرد به معنای دامن زدن به مسایل قومی نیست بلکه یاد آوری سالهای سیاهی است که آرزومندم عاملان آن روزی مانند راتکو محاکمه شوند و به سزای اعمال شان برسند.

من می دانم که درافغانستان تا هنوز خیلی زود است که شخصی مانند انا ملادیچ پیدا شود که به خاطر جنایت های که پدرش انجام داده است خود کشی نماید اما توقع این را دارم که جنایات آنها را به جای دفاع، محکوم نماید و آنهایی که با خواندن گزارش پروژه عدالت برای افغانستان و تاریخ سگ جنگی های مجاهدین درکابل وخرابه های آن بازهم چنان اشخاصی را قهرمان ملی و برادران ناراضی خود خطاب می کنند باید حرامزاده های مادر زادی باشند که در وجود شان چیزی به نام وجدان وجود ندارد.

من امیدوارم که روزی دیوان بین المللی دادگستری جنایات کاران افغانستانی را نیز به محاکمه بکشانند وبی توجه به منافع قدرت های بزرگی چون امریکا مستقلانه عمل نماید و به جنایات نیروهای امریکایی درابوغریب و نسل کشی  اسرائیلی ها درصبرا و شتیلا و مردم لبنان نیز توجه نماید....