خالده نوید ـ‌کابل ٢٥ حمل ١٣٩٠

خانم وژمه فروغ، ملالی جویا به تو و امثالت یک عمر درس انسانیت میدهد

 این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

بدنبال موج اعتراضات وسیع مدافعان آزادی و عدالت در امریکا علیه رد ویزه ملالی جویا به آنکشور؛  «صدای امریکا»‌ یک گزارش مغرضانه و مصاحبه برنامه شده‌ای را در صفحه انترنتی‌اش زیر عنوان «تقاضای بازنگری صدور ویزه به ملالی جویا» (پنجشنبه، ٢٤ مارچ ٢٠١١) منتشر نمود. «صدای امریکا» به مثابه حنجره دولت امریکا کوشید به تصور خام شان ملالی را بی‌اعتبار جلوه دهند، جویاییکه در شرایط کنونی رساترین و کوبنده ‌ترین صدا علیه دولت دست ‌نشانده کابل و باداران امریکایی شان محسوب می‌شود. در ادامه‌ی مطلب مصاحبه دیکته شده ‌ای نیز با خانم وژمه ‌فروغ صورت گرفته که هر جمله آن قابل مکث است. من چون از خانم وژمه شناخت نزدیک دارم و مثل دیگر زنان فعال افغان همه روزه شاهد نشست و برخاست مشکوک او با سفارت و مقامات امریکایی هستم، خواستم نکاتی را در مورد مصاحبه‌اش تذکر دهم.

زندگی، کار و مبارزه ملالی جویا برای همه مردم افغانستان روشن است. وی با سپر کردن سینه‌اش در برابر جنایتکاران در لویه جرگه طلسم سکوت مرگبار در مقابل این خاینان را شکست و نه تنها به قهرمان زن و مرد افغانستان بلکه به سمبول جرئت و مقاومت جنبش آزادیخواهانه و ضد جنگ مبدل گردید و تا امروز به مثابه یک زن اصیل و آزادیخواه با قبول هرگونه خطر به وطن و مردمش وفادار مانده است.

فکر می‌کنم که حرف ‌های وژمه ‌فروغ در مورد خانم جویا در واقع حرفهای سخنگویان وزارت خارجه امریکاست که آنرا برای یکی از گدی گک های مونث شان در افغانستان دیکته کرده اند. او درحالیکه بر ملالی جویا خط بطلان میکشد، می‌خواهد رندانه از جرئت جویا «تمجید» نماید و بدینگونه چهره جاسوس‌منشانه خود را بپوشاند.

وقتی خود وزارت خارجه امریکا از اظهار نظر در مورد رد ویزه جویا خودداری کرده اما می‌بینیم که جاسوس دخترک کاسه داغتر از آش شده، به دفاع از تصمیم رد ویزه به ملالی برمی‌خیزد و تمام مشکل را به گردن «مسایل لوژیستیکی» و «کمبود زمان» می‌اندازد و ادعا میکند که «ملالی هر مسئله را سیاسی میسازد». او اظهار می‌دارد که در گرفتن ویزه از سفارت امریکا تا کنون خودش مشکلی نداشته و با وجودی که «زیاد انتقادی هستم درباره کارهای ایالات متحده امریکا تصامیم حکومت امریکا در قبال افغانستان.» اضافه می‌کند که این برخورد «حتی روابطم را با سفارت امریکا متضرر نساخته.»

کر و کور شویم اگر یک انتقاد را از این خانم شنیده باشیم. بگذریم از این که روز چی که شب‌ هایش هم در سفارت امریکا صبح می‌شود ولی تنها همین مصاحبه کفایت می‌کند که نتیجه بگیریم چقدر تا مغز و استخوان مهره هستی. کدام ساده قبول می‌کند که وزارت خارجه امریکا جایزه «زن شجاع سال»[1] را به یک منتقد خود تقدیم نماید! اگر این جایزه واقعا بر اساس شجاعت داده میشد، حتی خودت هم تایید میکنی که «شجاعت» ملالی نمونه است اما چرا هیچگاهی او کاندید این جایزه نشد؟ مگر نه اینست که این جایزه اساسا به زنانی داده میشود که «شجاعت» شانرا در دفاع از سیاست های زورگویانه دولت امریکا به اثبات رسانیده باشند؟ جوابت به ملیون‌ها زن و مرد افغان چیست که آن جایزه را در بدل کدام «شهامت» گرفتی؛ در کجا از جانورصفتی خاینان بنیادگرا در برابر زنان گفتی که زن با شهامت شدی؟ نمی‌دانم که روابط خاص و آشنایی‌ات با وحید عمر از تو «زن باشهامت» درست کرد یا بعد از آن که با امرالله صالح روابط خاص برقرار ساختی؟ خانم وژمه، امریکا بالای تو و امثالت به همین منظور سرمایه گذاری کرده که در روز ضرورت در برابر ملالی جویا ها و دیگر مبارزان ضد سیاست های جنایتکارانه آنکشور شما را به میدان کشد و از شما مثل بلند گوی تبلیغاتی‌اش کار بکشد. یگان «انتقادات» دیکته شده و ساختگی‌ تو و امثالت «کشتی‌های سرد» آقای رییس جمهور را به یاد آدم می آورد که بیشتر به یک تمسخر و خنده می ارزند.

خانم وژمه بهتر است که معلم و مشاور ملالی جویا نشوی، جویا با آگاهی ژرف و از همه مهمتر شرف و وجدان بیدارش تو و نظایرت را میتواند یک عمر تمام درس انسانیت دهد. وی بعد از برآمدش در لویه جرگه و حتی قبل از آن در زمان طالبان انرژی و حتی زندگی خود را در خدمت مردم و بلند نمودن فریاد آنان قرار داده. خودت و سایر خانم‌های ویترین امریکا در این ده سال تمام نیرو و «انرژی» تان را در خوش خدمتی به امریکا و جنایتکاران وطنی مصرف نموده اید و تا هر زمانی که می‌خواهید از آن «استفاده مثبت» نمایید. «پیشنهاد سازنده» تان ممکن به درد استاد ربانی، استاد سیاف، استاد قانونی، استاد و مارشال فهیم، استاد محقق، استاد تنی و در آینده نزدیک به استاد ملا عمر و استاد گلبدین و سایر استادان تان کارآمد باشد نه دختر سرافراز و آزاده‌ا‌ی چون ملالی جویا که دهها تن مثل تو در بالاجیبش جا میشوند.

وژمه فروع با پررویی تمام می‌گوید که وی بدون کدام تشویش به ولایات می‌رود و با زنان کار می‌کند. بلی کاملا درست است وقتی که تحت پوشش تیم‌ های پی‌آر تی و با فند سرشار یو ایس آی دی، مجهز با بادیگارد و در پناه امکانات بی‌شائبه اربابانت جایی سفر کنی معلوم دار که کدام تشویش نمی‌داشته باشی. جنگسالاران و جنایتکارانی که سایه ملالی را به توپ می‌بندند، اما در مقابل یک مشت زنان جاسوس مآب را حاضرند سجده کنند.

ادعایت در مورد اینکه ملالی با فامیلش در کانادا زندگی دارد، از همان دروغ های رسوا و بیشرمانه است. راستی در صورتی که ملالی جویا با خانواده‌اش در کانادا زندگی کند یعنی تابعیت آن کشور را داشته باشد دیگر چی ضرورت به ویزه امریکا دارد. درخواست ویزا امریکا از طرف خانم جویا دروغ خودت و دیگر هم فکرانت را افشا می‌کند که می‌خواهید وانمود سازید که جویا در خارج زندگی می‌کند و تمام سر و صدایی را که براه انداخته بود بخاطر رسیدن به خارج بود.

می‌خواهم به خواهر مبارز و سلحشورم ملالی جویا بگویم که لحظه‌ای هم که شده حرف‌ های این گونه افراد فروخته شده فکرش را مصروف نسازد و به راه پرافتخاری که قدم گذاشته است پیش برود ما همه زنان ستم دیده افغان با او هستیم.

 

 

تبصرۀ افغان موج

در تاریخ افغانستان زنانی بوده اند که بدون ترس در مقابل زور گویان و جنایتکاران ایستاده و هوویت خود را به حیث مادر این آفرینندۀ هستی ثابت کرده اند. ضرورت نیست که نامی از آنان بیاوریم اما چیزیکه لازم بیادآوری است. شجاعت ملالی جویا و دوستان و همسنگران اوست که بدون ترس از ترورفزیکی و ترور شخصیت  در مقابل جنیاتکاران جنگی و مربیان آنان چون امریکا و انگلیس سینه سپر میکنند و مرگ را هزار بار از رندگی ننگین در اشغال و قیمومیت بهتر میدانند.

افغان موج مثل همیشه  از خانم ملالی جویا این استورۀ  مقاومت دفاع میکند. عقیده ما اینست که تا وقتی سرنوشت ما توسط جنگسالاران و ناقضین حقوق بشر چون، سیاف، ربانی، ملاعمر، فهیم کابلگیرک، محقق، کریم خلیلی، محسنی، تنی، معلم عطا محمد، اسماعیل خان، علومی، کرزی، فاروق وردک، اشرف غنی احمد زایی و چند مخنث دیگرتعین میشود باید روی آن خط بطلان کشید و مرگ را هزاران بار از چنین زندگی بهتردانست...

---

[1] - خانم وژمه فروع در سال ٢٠٠٩جایزه «زن شجاع سال» را از جانب شخص هیلری کلنتن وزیر خارجه  امریکا بدست آورد.