لوازم شکلی ملت عبارت از اقوام و ماهیت آن فرهنگ شهروندی است که آزادی های شهروندی به مفهوم آزادی بیان و برابری اجتماعی و جنسی می باشند٬ و در جامعه افغانستان برای ناقض حقوق خصوصی و مدنی به اساس فقه اسلامی جزا تعیین می گردد – پس حد و مرزی که شهروندان تا کدام سرحد آزاد اند٬ توسط خود مردم همانا بصورت نمایندگان در شورا تصویب می شود.

زیرا استقلال عبارت از: پدیداری حاکمیت ملی در سرحدات معینه حقوق بین المللی عمومی٬ که مدیریت منابع داخلی و روابط خارجی٬ به منظور منافع عمومی مردم افغانستان٬ در قوای ثلاثه یا در تفکیک قوا٬ قدرت در جریان باشد. در صورتیکه تقکیک قوا نباشد در وضعیت تمرکز قوا٬ بیدون شک آزادی های شهروندی نیز٬ چون رعیت و برده داری روحیه می گیرد.

در نتیجه:

عدم یا فقدان شورا مردمی همانا خانه ملت به معنای واقعی آن: حفظ حقوق بنیادین مردم یا آزادی های شهروندی و استقلال کشوری برای تصامیم سیاسی منتفی بوده و هر دو: آزادی های شهروندی و تقکیک قوا٬ در میثاق ملی یا وجدان جمعی همانا قانون اساسی بالای دولت و ملت از حاکمیت ملی الزامی می گردد...

بحث تلویزیونی بنده در مورد٬ نیز پیشنهاد می شود:

https://youtu.be/18cWvprTmUc?si=r61C3XRIltCKxE3S

محمدآصف فقیری