افغان موج   

رنگِ ناز

زخاکِ دل وطن داره گلِ مه

وطن درقلب من داره گلِ مه

زرنگِ نازاودل گشته تازه

چمن درپیرهن داره گلِ مه

جادۀ دلها

زگل چادر به سرکرده بهاره

چمن را دربد رکرده  بهاره

قـــدم بر جادۀ  دلها نهــــاده

کجاقصدِ سفر کرده  بهاره

غلغله

هنر کرده  هنـــر کرده  صدایت

سرودی غمزه سر کرده صدایت

فتاده  غلغله  در  دشت  هــوشم

که دل  رادر بدر کرده  صدایت

تکاندی سر

تکاندی سر سلامم کردی ای عشق

خدایی پخته خامم کردی ای عشق

حلالِ  تو  که  فــــکرِ  زندگی  را

به فتوایی حرامم کردی ای عشق

سراغِ دلبر

نمی دانم زچشمِ من چه بارد

که دل هی تخمِ آه وناله کارد

سراغِ دلبرم را از که  گیرم

کسی از او خبر دارد ندارد

بستری عشق

صــدای  ناز آوازی  نیامد

خبراز محرمِ  رازی  نیامد

دلِ من بستریِ  عشق  دلبر

شده دیری که پاوازی نیامد

رشیده

دلِ من شد به  سوی  او کشیده

خدا اورا چه قد خوشگل کشیده

ازان  رو  مـــادر او روز اول

نهاده  نام  نازش  رار شیـــده

درِِ همسایه

شب است وقصۀ هجران درازه

بگــویم  یا  نگــــویم  با  اجازه

به روی دست وپای  بستۀِ  ما

درِِ هــمســـایه  مــا  بازِ  بازه

کرنای بهار

.صدای بوق وکرنای  بهاره

دریغا  این  بهار آتش  بیاره

ازین گلشن نروید غیرنفرت

چمن راکرده همسایه اجاره

.............

نورالله وثوق

http://norollahwosuq.blogfa.com