امر سینها؛ سفیر هند در افغانستان پس از بازدید از کنسولگری کشورش در شهر مزار شریف گفته است که دشمن مشترک هند و افغانستان در این حمله دست داشته است.
او یک روز پس از حمله مهاجمان مسلح بر کنسولگری هند به مزار شریف رفت و با کارمندان کنسولگری و مقامات محلی دیدار کرد.
آقای سینها از گروه یا کشور خاصی به عنوان عامل این حمله نام نبرد.
سفیر هند گفت که این گونه حوادث روابط میان افغانستان و هندوستان را تیره نخواهد ساخت.

او همچنین گفت که به عیادت زخمی‌های نیروهای امنیتی افغانستان خواهد رفت و در صورت لازم آنها را به هند منتقل خواهد کرد.
آقای سینها تاکید کرد که هدف مهاجمان مسلح کنسولگری هندوستان بوده است.
مهاجمان مسلح با اشاره به افضل گورو؛ طراح حمله مسلحانه بر ساختمان پارلمان هند در سال ۲۰۰۱، بر دیوار حمام این ساختمان با خون خود نوشته‌ اند که این حمله به انتقام کشته شدن افضل گورو صورت گرفته است.

افضل گورو در سال ۲۰۱۳ در هند اعدام شد.

اگرچه سفیر هند در این بیان، مشخصا از دشمن مشترک افغانستان و هند نام نبرد؛ اما کارشناسان می گویند که شواهد موجود در این زمینه به طور ضمنی نشانگر آن است که هدف او، پاکستان یا دست کم گروه های ستیزه جوی تروریستی مورد حمایت حلقاتی در ارتش و سازمان استخباراتی آن کشور است.

از جمله این شواهد می توان به دیوارنوشته هایی اشاره کرده که تروریست های مسلح در حمله اخیر بر کنسولگری هند در مزار شریف از خود به جا گذاشتند.

بر بنیاد شواهد محلی موجود در این زمینه، آنها با خون خود بر دیوار خانه ای که از آن به سوی کنسولگری هند تیراندازی می کردند، از افضل گورو؛ متهم اصلی حملات سال ۲۰۰۱ هند نام می برند که بعدا در آن کشور، اعدام شد.

هند پس از آن حمله، پاکستان را مسؤول شناخت و خواستار استرداد شماری دیگر از متهمان آن حمله شد.

بر سر این مساله، روابط دو کشور همسایه و اتمی در جنوب آسیا یکبار دیگر به شدت تیره گشت.

از جانب دیگر، این اظهارات آقای سینها؛ سفیر هند در افغانستان در جریان بازدید او از مقر کنسولگری هند در مزار شریف، پس از آن مطرح می شود که شماری از نمایندگان مجلس افغانستان نیز پیشتر رسما پاکستان را مسؤول سازمان دهی حمله مزار شریف، قلمداد کردند.

با این حساب، به اعتقاد آگاهان، همه چیز نشانگر آن است که منظور سفیر هند از دشمن مشترک افغانستان و هند، پاکستان بوده است.

با این حال، کارشناسان نیز نظر سفیر هند را تایید می کنند که این حمله، روابط دو کشور افغانستان و هند را تیره نخواهد کرد و یکی از مهم ترین دلایل در این زمینه، نقش دشمن مشترک هردو کشور در حمله مزار شریف است.

در صورتی که روابط افغانستان و هند، تحت تاثیر این حمله، تیره گردد، آرزوی سازمان دهندگان اصلی این حمله یا همان دشمن مشترک افغانستان و هند نیز محقق شده است و این هرگز به سود دو کشور نیست.

چیزی که در این میان اهمیت دارد این است که افغانستان اگر نمی خواهد روابط اش با هند دستخوش تغییر یا آسیب شود، باید تدابیری را برای مهار «دشمن مشترک» به کمک هند، روی دست گیرد.

دیگر کمتر کسی وجود دارد که نداند دشمن مشترک دو کشور چه کسی است و چه چیزی از دشمنی مشترک با افغانستان و هند اراده می کند.

بنابراین، در چارچوب گفتگوهایی که قرار است بر سر صلح با طالبان، میان افغانستان، پاکستان و چند طرف دیگر صورت گیرد یا حد اقل موازی با آن، می بایست گفتگوهای دوجانبه ای میان افغانستان و پاکستان یا افغانستان، پاکستان و هند نیز برای حل دایمی تنش های جاری میان آنها راه اندازی شود.

افغانستان نمی تواند برای همیشه‌ تاوان سنگین انتقام جویی های دشمن هند را در خاک خود بپردازد.

از جانب دیگر، نشانه ای نیز وجود ندارد که نشان دهد پاکستان تغییری جدی و بنیادی در رویکرد خود مبنی بر دشمنی مشترک با هند و افغانستان، ایجاد کرده یا خواهد کرد؛ با این حساب، تنها راه باقیمانده، راه اندازی سلسله گفتگوهای مستقیم میان طرف های متخاصم است تا خواسته ها در یک روند منطقی و منظم، به بحث گذاشته شده و برای آن، راه حل هایی پیدا شود

منبع! حبرگذاری صدای افغان ( آوا)